dinsdag 19 augustus 2008

Bloedpaarlen hoestend
ligt de kankerpatiënt stil
dokters zien niet om

Geraard van Heusden


Mijn vrouw kind
ik scheur je open
ik breek je
en leg je bloedende ledematen aan ons bed
Elke nacht herrijs ik je

Geraard van heusden
op Geen opmerkingen:
Abonneren op: Posts (Atom)
  • (geen titel)
      Weet je   Wanneer je ver genoeg Wandelt langs het strand Van de Styx   Kom je uit Op mijn terras   Vele onverlaten Zon...
  • (geen titel)
    Het is juli en de lijken komen uit de kasten. Ze zweven rottend door de gangen van het werk en treiteren door hun bestaan alleen de leidingg...
  • (geen titel)
      Zijn het De eerste stormen Die me doen varen Met Jules Verne Of Is het het eolische ijs Van gisteren Dat me wegduwt   Zi...