woensdag 22 juni 2022

 


Hier beneden

tussen algen en schelpen

verschijnt het stijgend geheugen


Vermomt als ideeën 

en luchtbellen

danst het hoger en hoger


ik kan niets zien

hier beneden

in mijn ziel


Toch 

is er zo diep rust

omdat alles

boven ontploft 

aan de voeten van 

Stephen Dedalus


Geraard van Heusden




donderdag 16 juni 2022

 


Wanneer de kin

niet duidelijk 

getekend is

valt elk gezicht

van zijn sokkel

en is elk oog

doof of blind

en zelfs 

Picasso of Dali

kan het niet redden


Geraard van Heusden

 


Alles start

om 1 uur

of dag of nacht

en sluit 

om 7 uur

of dag of nacht

elke dag 

verloopt verminkrt

van start tot einde

in waarheid 

is er niets gebeurd 


Geraard van Heusden 

 



Hoe graag

zou ik stoppen

terug-lopen

zodat

elke morgen

de ochtend van gisteren is


zodat elke avond

de zon opkomt

om het verleden te vergeten


tot de toekomst 

en elk afscheid 

een groet wordt


Geraard van Heusden



 


Er is steeds 

een kolk

in mijn horizon


zo ver de ogen zien

is er een bocht

in de baan

voorbij het strand


de deur is open

en gebarsten


de wolken drijven weg

wegens de draai

in de horizon


Geraard van Heusden



 


Al is mijn toren leeg

vandaag kan ik 

de deur sluiten

den glasramen vlammen

met lentekleuren

en naast de deur

bloeit eindelijk 

de magnolia

ik kan eindelijk rustig weggaan


de wolken dienen tot wat ze gewezen waren


Geraard van Heusden



 



Ook al 

is mijn toren stil

en geen klank 

zoals de Latijnse klokken

ik kan enkel

hen bekijken 

zen zijn wat ik niet kan zijn

is er ooit een 

glimlach

sarcastisch onschuldig


wat ik beid 

wenst niemand

wat ik stil zeg

 is niemands oor

wat ik ben 

durven ze niet kennen


iedere dag opnieuw

zweven mijn gevoelens

verder dan elk kan zien

telkens weer moet ik me verbergen


Geraard van Heusden



dinsdag 14 juni 2022

 


het is steeds daar

als de Forte-toets tijdens de Sonates


keer op keer

als de eerste druppel

wanneer je uitgaat

zonder paraplu

als de wind je onthoedt

en je de rug toekeert


de volgend ochtend

is verraderlijk verdwenen

en het bloed is echt


het is steeds daar


Geraard van Heusden 

 



Het is een stap

in het licht

eerst één 

dan twee 

dan meer


een zelfde licht

schimmig vanuit de zee


het is een vlucht

in wat niet meer bestaat

of zal zijn


daar alleen 

schijnt de zon en de zeespiegel


een stap is meer dan nodig


Geraard van Heusden



 


ik ben kwaad 

op de tijd

elke tik

elke seconde

gaat iets dood


wanneer de wijzers 

de volgende stop nemen

is iets vergeten


en zelfs 

Van Ostaijen is dood



Geraard van Heusden






 een boek zonder twijfel

als een kruispunt

zonder richting


ooit moet je

een hoek omgaan

een papier omdraaien

en dan 


is er iets ? 

is er niets ?

is er iemand ? 


een paar stappen

een paar letters

een nieuw hofdstuk


niets dan lege pagina's

en vragen 

aan niemand


Geraard van Heusden




 


1 Maand

heeft het geduurd

tot iemand wegging

en nu

- 1 maand later-

is er niemand

noch in de zetel

noch naast de zetel

noch achter de zetel


1 maand voordien

was er iemand

die weggegaan is


nu is er niemand

noch bij de boom 

noch naast de boom

noch in de schaduw


na 1 maand is er niemand

behalve mijzelf


Geraard van Heusden


 


1 Maand

heeft het geduurd

tot iemand wegging

en nu

- 1 maand later-

is er niemand

noch in de zetel

noch naast de zetel

noch achter de zetel


1 maand voordien

was er iemand

die weggegaan is


nu is er niemand

noch bij de boom 

noch naast de boom

noch in de schaduw


na 1 maand is er niemand

behalve mijzelf


Geraard van Heusden




 



Er was iemand

er is altijd iemand geweest

naast de zetel

in de zetel

achter de zetel

zwarte krullen

namaak of echt

en strelende handen


vandaag en morgen

of gisteren


altijd handen

zonder gezicht


steeds afwezige ogen 

verder dan elke blik


Geraard van Heusden

 



Dit is een belangrijke vraag

Wat moet ik met de rest

4 dagen te laat

4dagen te vroeg

??????????????????

Wanneer weet je

dat de zon niet zal opstaan

en ik ook niet

???????????????????

waarom moet nu

alles stil vallen

alles eindigen

zonder scherven

??????????????

Wie zal het zeggen

wie zal het vertellen

wie ik geweest ben

????????????

Hoe is het gekomen

hoe kom ik aan mijn einde

mijn eigen einde

zonder te weten 

??????????


Geraard van Heusden

maandag 13 juni 2022

 



voorbij de steen

aan de Magnolia

was de grens bij het gras

onder de Beuk

met weerspannig mos

in zijn koele shaduw


de wind 

streelt de bloemen

en stille rozen


en als eerste 

zoent de Magnolia 

het gras 

aan de steen


bij de eerste dag

zonder mist


Geraard van Heusden

 


ik wil niet terug

naar hen 

die me vinger-wezen


ik wil niet terug

naar de broer 

die me neersloeg


ik wil weer 

naar de steen

bij de Magnolia


ik wil weer 

naar het vuur

bij de Hazelaar


ik wil

de Beuken weerzien

in de zon


en genieten van 

kibbelend mos


Geraar van Heusden



 



er is geen plaats meer

voor ons en hen

de oude meesters 

hebben ons verlaten

de wereld luistert niet


de nieuwe leeft

op staal en vuur


nergens is er nog leven

waar we van droomden



Geraard van Heusden




 



Duisternis

heeft haar voet

tegen de deur 

gepland

en toch 

spartelen

zinnen en woorden

hoofdstukken en komma's

binnen


om, dwalend

het licht te onsteken

en mij bij te sturen


Geraard van Heusden

 



Er was JIJ

er is JIJ

er zal steeds zijn JIJ


ook al waren er

anderen

tijdens de Gentse Feesten 

of 

in het Citadelpark


vluchtige ogen

guitige sproetjes

Tranen vol vaarwel


en altijd terug bij 

JIJ

de spiegel staat al lang op zolder

en vangt stof


maar alles praat over

JIJ



Geraard van Heusden



 



Als een donderslag

in een slaperige nacht

was je er

ANN


en weer-zoals lang geleden

alsof niets weg was

alsof niemand dood was

ANN


ik zag je

zoals ik je zag

ik weet niet hoeveel jaren

voorbij zijn

tussen de ochtend toen

en de avond nu


ik ben zo blij dat je weer glimlacht

ANN


Geraard van Heusden



 


Elk jaar opnieuw

de tafel met kaarsen

en achter in de tuin

een zelf bedacht sprookje

een verhaal over mij

en jij en jij en jij en jij en jij


alles is waar gebeurd

niets is verkeerd


ik red mij


Geraard van heusden

 



Het is lang geleden

dat de familie tafel gedekt was

een paar keer

eens per jaar

iedere keer 

iemand meer

Schoondochter of zo

en dan 

iedere keer

in het midden 

een taart of een grootnonkel

tot we zelf niet zijn


Geraard van Heusden



Na het urenlang afscheid

wanneer de moeders en zusters

uitgedeeld zijn

als schatten van een witte deur

dan 

is de tafel leeg

dan 

is de keuken vol


Wie is er gebleven ?

zit er nog iemand ?

achteraan in de lange zetel


het is een schim

van een gelukkig verleden


Geraard van Heusden




 


ik leef hier niet

ik leef vandaag niet


gisteren was ik er

daar war nodig


een deur 

wat zonlicht

en alles was er


gisteren was er

zonlicht en honing

een glimlach en wat sneeuw


maar vandaag 

vraagt ze

"is er iets ??"



Geraar van Heusden


 


de rode schim 

zegt niet te veel

aan anderen


Woorden betekenen teveel

om ze

aan anderen te schenken


Hier, in het moeras

tussen twee therapeuten

verdrinken mijn woorden


zonder hulp of reden 

tracht ik ze

levenloos

over te geven 


maar ook daar zinken ze

in het zand van anderen


Geraard van Heusden




 



Het was lang geleden

dat ik nog in witte lakens

sliep

altijd veilig geborgen

weg van 

gebarsten dagen 

en verraden plezier


zo blank

dat ik niet weet

in welke richting ik zal ontwaken


Geraard van Heusden



 



Wanneer je de rododendron

niet snoeit

zal je nooit

het gezicht zien 

van het beeld

dat door tij en tijden

brak

en half begraven ligt

tussen de oude bladeren


Geraard van heusden




 



ik word wakker

een zwakke stem

zonder gejuich

"hij leeft nog"

hel witte jassen


bed zonder toilet

stem zonder gezicht

inspuiting inspuiting inspuiting inspuiting inspuiting


niets meer dan

de valse glimlach

van de therapeut



Geraard van heusden




 



HIJ STERFT


een deken 

tot onder de kin

koude handen 

geen rust 

onder een wit laken


even staren naar elkaar

"Ben je dood ?"


de muren verdwijnen

en boven enkel sterren


enkel de duisternis 

begeleidt ons


Geraard van Heusden




 


Er was iemand

aan mijn zijde


schrijdend achter mij

zij met haar dromen 

ik met mijn dromen


nu is er niemand

waar is mijn broer ?

waar is mijn dame ?


Bij het altaar is er zelfs geen priester


de enige dames

zijn fotograferende toeristen


Geraard van Heusden



 


Vage ogen

leren minder dan de neus

iets na zessen

op de laatste zit

op de dorpel van de Pallieter

vrijdag, in de Overpoort


de eerste contacten

op de bus

tussen gevallen bekers

zwalpen naar huis


anderen vervloeken 

de bierplekken

op de kinderlijke hemden

van de nijdige studentinnes


nu Kate zwanger is, gaat ze eindelijk slapen


Geraard van Heusden



 



Naast elkaar

rij aan rij

elk bij elkaar

steun voor ieders pijn

is elkaars pijn

wondes tonen en pijn vergelijken

geen traan 

bij elke wonde

maar stille blikken

slikken 

wanneer de dokter

tekeer gaat

  


Geraard van Heusden




 



Na de slag

zijn er geen helden

of heldendaden


Wondes bedekken

Lijken

slikken pijn


en zoeken 

naar gevallen vrienden


het bloed

droogt op het wapen

in de wonde

wie sterft

vreest de pijn niet

noch de trage wondes

of zure zweren




Geraard van Heusden