donderdag 29 december 2022

 



Weer iemand

die het pad volgt


ik zit aan de rand

van de weg

en zie elk 

weg wandelen 

1 met één

2 met twee 

en nu met 3


ben ik gevallen ?

is iemand 

voorbij gereden ?


Hoe kom ik hier

tot stilstand 

zonder kleur 


Geraard van Heusden

 



Zoals elke juli

herdenk ik

de begrafenis van de Magnolia


aan de steen

was ze de eerste bloem

fier 

verdreef ze de laatste kou


en dan 

in de zomer

lag ze

gesneuveld rond de steen



Geraard van Heusden

 



een vierkant

een rechthoek

meisjes op de tram


ze schrikken van de baardige toerist

hij zoekt 

het station


ze weten

niet meer 

waar ze het gelegd hebben 




Geraard van Heusden

woensdag 28 december 2022

 


ingetogen naast mij 

op een overvolle bus

ziet een meisje

neus in boek


moeilijk te zien 

wat ze leest


tussen St Pieters 

en Veldstraat

heeft ze geen 

pagina gedraaid


Staat alles 

op de zelfde bladzijde ?


of is het een Ezel-lezer

vermomd als boek ?



Geraard van Heusden




 hier vind ik

haar geest

of haar erfgenaam


lager dan de navel

staren

zoals steeds

gezichten

expressief in het rond


Wie kent haar ?

Wie ziet haar ?


ik 

in alle geval 

niet



Geraard van Heusden

 



hier beneden

tussen algen en schelpen

verschijnen

stijgende geheugens


vermomt als ideeën

of  luchtbellen

dansen ze hoger


hier 

- in mijn ziel -

kan ik niets horen of zien


toch 

is er diepe rust

omdat alles

boven ontploft

aan de voeten van 

Stephen Dedalus


Geraard van Heusden

 


ik keer terug

naar de bossen 

in het wild verleden


vergeten zijn nu 

de struiken

de vruchten


niemand plukt

kapotte herinneringen


mijn naam kerf ik 

in een oude stronk

die vandaag

verbrand wordt



Geraard van Heusden

 



Ik ben 

de wind dankbaar   en

de lichte rokjes


geheim prijsgegeven

en snel wel

verborgen en gestreken


doch

zalige lijnen

welvingen

hebben mij blij gemaakt


hoewel 

ze bloosde



Geraard van Heusden

zondag 31 juli 2022

 


ik ben een man


van vele wonden

 

de   haken   trekken

bloederige    strepen

over   mijn   amorf  lichaam

 

de nacht is

mijn

gedroomd

p a r a d i j s

 

aan de poorten

van                  M  e  t  r  o  p  o  l  i  s

 

de deuren staan             open

en de geuren van trage      DOOD

drijven op klagelijke tonen

 

 

de lange lanen

zijn kronkelende

slangen

die gift zijn

voor mijn blinde ogen

 

Geraard van Heusden


 



C’est le cercle fou et envoûtant

Le cercle des feux follets

Qui dansent

 

C’est le cercle tournant

Des sorciers et des boucs

Des sérieux d’aujourd’hui

 

C’est le cercle de toujours

D’aujourd’hui et de hier

De demain et d’antan

 

C’est le cercle de ceux d’aujourd’hui

Qui blessent, reblessent et blesseront toujours

 

C’est le cercle de ceux qui passent

Ceux que tu ne seras jamais

Et qui t’envient

De ne pouvoir être eux

 

C’est le cercle de ceux qui encerclent

Les fous les mécréants

Ceux qui savent rire

Et les montrent du doigt

 

C’est le cercle des autres

Mangés d’aujourd’hui

 

Mécréant je suis

Mécréant je resterais

Encerclé par ceux d’aujourd’hui

 

Geraard van Heusden


zaterdag 2 juli 2022

 



ik weet niet 

of letters kunnen helpen

ze zijn vage weergave

van wat ik meemaak

ze zijn een gebarsten spiegel 

van wat ik niet meemaak


ik weet niet of 

woorden kunnen helpen

ze zijn een papieren versie

van de pijn


de letters

de woorden 

zijn onschuldige narren 


ze mogen niet buiten spelen.


Geraard van Heusden

 

3 maal 5

ochtend naast een beslissing

de eerste kerf is 

3 maal 5

geleden


ik was toen verliefd

verlangen lust en woede


3 maal 5 keer

sloot ik de keel

duwen en morzelen

tot de grijze ogen draaien


DICHTERSMOORD

ZELFMOORD


3 maal 5 


herinner je

ik was verliefd

jij waart verliefd

zij was verliefd

wij waren verliefd

jullie waren verliefd

zij waren verliefd 


en elk op een ander


3 maal 5

de eerste kus

duur het langs 

een iedereen keert zich af


3 maal 5

is uitgestoten

weggepest

uitgelopen

tot een verplicht

gesticht 

        tot een kerk


en vandaag is er

DICHTERSMOORD


De nacht dat wij buiten mogen

als een oude late bloesem

gevlucht en vermomd

in een monnikskap

zodat elke dichter vergeten is


en vandaag is er 

DICHTERSMOORD


in de berm ligt de pop

waterhoofd kinderkop

weggegooid naast mijn lijk

achtergelaten dichter


vergeten tot de maan de man beschijnt

3 maal 5 keer achtergelaten


vandaag is er

dichtersmoord

bij elkaar

in elkaar

van elkaar weg

zomaar weg

omdat ik je niet binnenliet


gesluierd aan mijn deur

aan mijn grafkelder


samen in een kind

van twee nachten

of 3 maal 5

tot de zon op komt want dan is er 

dichtersmoord


Mijn donker lief, 

kwade handen brachten ons samen

en van daar storm ik

tussen modder en bloed


Mijn lief is thuis

in tranen afscheid

vandaag eindigt alles

vandaag is er

DICHTERSMOORD


engelenvleugels zijn niet meer

ik vlieg niet


Geraard van Heusden



woensdag 22 juni 2022

 


Hier beneden

tussen algen en schelpen

verschijnt het stijgend geheugen


Vermomt als ideeën 

en luchtbellen

danst het hoger en hoger


ik kan niets zien

hier beneden

in mijn ziel


Toch 

is er zo diep rust

omdat alles

boven ontploft 

aan de voeten van 

Stephen Dedalus


Geraard van Heusden




donderdag 16 juni 2022

 


Wanneer de kin

niet duidelijk 

getekend is

valt elk gezicht

van zijn sokkel

en is elk oog

doof of blind

en zelfs 

Picasso of Dali

kan het niet redden


Geraard van Heusden

 


Alles start

om 1 uur

of dag of nacht

en sluit 

om 7 uur

of dag of nacht

elke dag 

verloopt verminkrt

van start tot einde

in waarheid 

is er niets gebeurd 


Geraard van Heusden 

 



Hoe graag

zou ik stoppen

terug-lopen

zodat

elke morgen

de ochtend van gisteren is


zodat elke avond

de zon opkomt

om het verleden te vergeten


tot de toekomst 

en elk afscheid 

een groet wordt


Geraard van Heusden



 


Er is steeds 

een kolk

in mijn horizon


zo ver de ogen zien

is er een bocht

in de baan

voorbij het strand


de deur is open

en gebarsten


de wolken drijven weg

wegens de draai

in de horizon


Geraard van Heusden



 


Al is mijn toren leeg

vandaag kan ik 

de deur sluiten

den glasramen vlammen

met lentekleuren

en naast de deur

bloeit eindelijk 

de magnolia

ik kan eindelijk rustig weggaan


de wolken dienen tot wat ze gewezen waren


Geraard van Heusden



 



Ook al 

is mijn toren stil

en geen klank 

zoals de Latijnse klokken

ik kan enkel

hen bekijken 

zen zijn wat ik niet kan zijn

is er ooit een 

glimlach

sarcastisch onschuldig


wat ik beid 

wenst niemand

wat ik stil zeg

 is niemands oor

wat ik ben 

durven ze niet kennen


iedere dag opnieuw

zweven mijn gevoelens

verder dan elk kan zien

telkens weer moet ik me verbergen


Geraard van Heusden



dinsdag 14 juni 2022

 


het is steeds daar

als de Forte-toets tijdens de Sonates


keer op keer

als de eerste druppel

wanneer je uitgaat

zonder paraplu

als de wind je onthoedt

en je de rug toekeert


de volgend ochtend

is verraderlijk verdwenen

en het bloed is echt


het is steeds daar


Geraard van Heusden 

 



Het is een stap

in het licht

eerst één 

dan twee 

dan meer


een zelfde licht

schimmig vanuit de zee


het is een vlucht

in wat niet meer bestaat

of zal zijn


daar alleen 

schijnt de zon en de zeespiegel


een stap is meer dan nodig


Geraard van Heusden



 


ik ben kwaad 

op de tijd

elke tik

elke seconde

gaat iets dood


wanneer de wijzers 

de volgende stop nemen

is iets vergeten


en zelfs 

Van Ostaijen is dood



Geraard van Heusden






 een boek zonder twijfel

als een kruispunt

zonder richting


ooit moet je

een hoek omgaan

een papier omdraaien

en dan 


is er iets ? 

is er niets ?

is er iemand ? 


een paar stappen

een paar letters

een nieuw hofdstuk


niets dan lege pagina's

en vragen 

aan niemand


Geraard van Heusden




 


1 Maand

heeft het geduurd

tot iemand wegging

en nu

- 1 maand later-

is er niemand

noch in de zetel

noch naast de zetel

noch achter de zetel


1 maand voordien

was er iemand

die weggegaan is


nu is er niemand

noch bij de boom 

noch naast de boom

noch in de schaduw


na 1 maand is er niemand

behalve mijzelf


Geraard van Heusden


 


1 Maand

heeft het geduurd

tot iemand wegging

en nu

- 1 maand later-

is er niemand

noch in de zetel

noch naast de zetel

noch achter de zetel


1 maand voordien

was er iemand

die weggegaan is


nu is er niemand

noch bij de boom 

noch naast de boom

noch in de schaduw


na 1 maand is er niemand

behalve mijzelf


Geraard van Heusden




 



Er was iemand

er is altijd iemand geweest

naast de zetel

in de zetel

achter de zetel

zwarte krullen

namaak of echt

en strelende handen


vandaag en morgen

of gisteren


altijd handen

zonder gezicht


steeds afwezige ogen 

verder dan elke blik


Geraard van Heusden

 



Dit is een belangrijke vraag

Wat moet ik met de rest

4 dagen te laat

4dagen te vroeg

??????????????????

Wanneer weet je

dat de zon niet zal opstaan

en ik ook niet

???????????????????

waarom moet nu

alles stil vallen

alles eindigen

zonder scherven

??????????????

Wie zal het zeggen

wie zal het vertellen

wie ik geweest ben

????????????

Hoe is het gekomen

hoe kom ik aan mijn einde

mijn eigen einde

zonder te weten 

??????????


Geraard van Heusden

maandag 13 juni 2022

 



voorbij de steen

aan de Magnolia

was de grens bij het gras

onder de Beuk

met weerspannig mos

in zijn koele shaduw


de wind 

streelt de bloemen

en stille rozen


en als eerste 

zoent de Magnolia 

het gras 

aan de steen


bij de eerste dag

zonder mist


Geraard van Heusden

 


ik wil niet terug

naar hen 

die me vinger-wezen


ik wil niet terug

naar de broer 

die me neersloeg


ik wil weer 

naar de steen

bij de Magnolia


ik wil weer 

naar het vuur

bij de Hazelaar


ik wil

de Beuken weerzien

in de zon


en genieten van 

kibbelend mos


Geraar van Heusden



 



er is geen plaats meer

voor ons en hen

de oude meesters 

hebben ons verlaten

de wereld luistert niet


de nieuwe leeft

op staal en vuur


nergens is er nog leven

waar we van droomden



Geraard van Heusden




 



Duisternis

heeft haar voet

tegen de deur 

gepland

en toch 

spartelen

zinnen en woorden

hoofdstukken en komma's

binnen


om, dwalend

het licht te onsteken

en mij bij te sturen


Geraard van Heusden

 



Er was JIJ

er is JIJ

er zal steeds zijn JIJ


ook al waren er

anderen

tijdens de Gentse Feesten 

of 

in het Citadelpark


vluchtige ogen

guitige sproetjes

Tranen vol vaarwel


en altijd terug bij 

JIJ

de spiegel staat al lang op zolder

en vangt stof


maar alles praat over

JIJ



Geraard van Heusden



 



Als een donderslag

in een slaperige nacht

was je er

ANN


en weer-zoals lang geleden

alsof niets weg was

alsof niemand dood was

ANN


ik zag je

zoals ik je zag

ik weet niet hoeveel jaren

voorbij zijn

tussen de ochtend toen

en de avond nu


ik ben zo blij dat je weer glimlacht

ANN


Geraard van Heusden



 


Elk jaar opnieuw

de tafel met kaarsen

en achter in de tuin

een zelf bedacht sprookje

een verhaal over mij

en jij en jij en jij en jij en jij


alles is waar gebeurd

niets is verkeerd


ik red mij


Geraard van heusden

 



Het is lang geleden

dat de familie tafel gedekt was

een paar keer

eens per jaar

iedere keer 

iemand meer

Schoondochter of zo

en dan 

iedere keer

in het midden 

een taart of een grootnonkel

tot we zelf niet zijn


Geraard van Heusden



Na het urenlang afscheid

wanneer de moeders en zusters

uitgedeeld zijn

als schatten van een witte deur

dan 

is de tafel leeg

dan 

is de keuken vol


Wie is er gebleven ?

zit er nog iemand ?

achteraan in de lange zetel


het is een schim

van een gelukkig verleden


Geraard van Heusden




 


ik leef hier niet

ik leef vandaag niet


gisteren was ik er

daar war nodig


een deur 

wat zonlicht

en alles was er


gisteren was er

zonlicht en honing

een glimlach en wat sneeuw


maar vandaag 

vraagt ze

"is er iets ??"



Geraar van Heusden


 


de rode schim 

zegt niet te veel

aan anderen


Woorden betekenen teveel

om ze

aan anderen te schenken


Hier, in het moeras

tussen twee therapeuten

verdrinken mijn woorden


zonder hulp of reden 

tracht ik ze

levenloos

over te geven 


maar ook daar zinken ze

in het zand van anderen


Geraard van Heusden




 



Het was lang geleden

dat ik nog in witte lakens

sliep

altijd veilig geborgen

weg van 

gebarsten dagen 

en verraden plezier


zo blank

dat ik niet weet

in welke richting ik zal ontwaken


Geraard van Heusden



 



Wanneer je de rododendron

niet snoeit

zal je nooit

het gezicht zien 

van het beeld

dat door tij en tijden

brak

en half begraven ligt

tussen de oude bladeren


Geraard van heusden




 



ik word wakker

een zwakke stem

zonder gejuich

"hij leeft nog"

hel witte jassen


bed zonder toilet

stem zonder gezicht

inspuiting inspuiting inspuiting inspuiting inspuiting


niets meer dan

de valse glimlach

van de therapeut



Geraard van heusden




 



HIJ STERFT


een deken 

tot onder de kin

koude handen 

geen rust 

onder een wit laken


even staren naar elkaar

"Ben je dood ?"


de muren verdwijnen

en boven enkel sterren


enkel de duisternis 

begeleidt ons


Geraard van Heusden




 


Er was iemand

aan mijn zijde


schrijdend achter mij

zij met haar dromen 

ik met mijn dromen


nu is er niemand

waar is mijn broer ?

waar is mijn dame ?


Bij het altaar is er zelfs geen priester


de enige dames

zijn fotograferende toeristen


Geraard van Heusden



 


Vage ogen

leren minder dan de neus

iets na zessen

op de laatste zit

op de dorpel van de Pallieter

vrijdag, in de Overpoort


de eerste contacten

op de bus

tussen gevallen bekers

zwalpen naar huis


anderen vervloeken 

de bierplekken

op de kinderlijke hemden

van de nijdige studentinnes


nu Kate zwanger is, gaat ze eindelijk slapen


Geraard van Heusden



 



Naast elkaar

rij aan rij

elk bij elkaar

steun voor ieders pijn

is elkaars pijn

wondes tonen en pijn vergelijken

geen traan 

bij elke wonde

maar stille blikken

slikken 

wanneer de dokter

tekeer gaat

  


Geraard van Heusden




 



Na de slag

zijn er geen helden

of heldendaden


Wondes bedekken

Lijken

slikken pijn


en zoeken 

naar gevallen vrienden


het bloed

droogt op het wapen

in de wonde

wie sterft

vreest de pijn niet

noch de trage wondes

of zure zweren




Geraard van Heusden




zondag 29 mei 2022

 



Hoe kan je 

aan twee zijden wandelen ??


Links en Rechts

Rechts en links


wanneer kun je 

morgen en gisteren 

leven


vandaag zijn er nergens schatten


Geraard van Heusden



 



Voor elke stap

die ik buiten zet

sluiten ze een deur


voor elke zonnestraal

sluiten ze een gordijn

voor elk woord

keren ze zich af


er is 

-zo te zien-

niemand in het park

en wanneer ik sterf

vergeet ik mijn lijk


Geraard van Heusden 




 


De wit-roze kangoeroe

vertelt verhaaltjes

aan elk die (misschien) niet doof is

een paar paarse kindjes 

zitten te luisteren


Snel halen 

de pastel-ouders 

ze weg 

uit de strandstoelen


de Wit-roze kangoeroe

wordt gevraagd 

verhaaltjes te vertellen  

(in bedekte termen)

en 

volgens de Jesuïten

zwarte lijnen te trekken 

onder de woorden


Vandaag duikelt de wit-Roze kangoeroe

in zijn eigen buidel

en danst -glimlachend- weg


hij alleen kent het eind 

van zijn verhaaltjes 


Geraard van Heusden



 



Haastig reis je

voorzichtig getrippel

na zenuw-knie 

op een te trage bus

Wild wapperen lokken

bij elke stap

van te ruime boots

een rood licht

stap-voor-staap

vluchtig naar de overkant


Geraard van Heusden




 


Vrijdagavond

we waren vier

of zes

bij de maaltijd

en een traan in moeders oog


verse geuren 

en vloekende veters 

scheppen huisverwen

de zelfde ochtend 


iedere week

stierf de moeder

in het huis

zondag

- na de "collega's"-

lachen, tot we weg gaan


de tijd is voorbij gegaan


Geraard van Heusden 





dinsdag 24 mei 2022

 



De wonde

waarin ik mij leg

hebt gij gesneden

uit streelhout

een kinderbed

zonder sierlijkheid

in stilte en nacht

dek ik mij toe

zoet warm

wiegt het bloed

mij nu in slaap


De kristallen snijden

verwonden de doorgang

tot de betoverde dingen

ze brengen de dromen


Dag in Dag uit

zonder nacht

is de dag stellig weg ??


De wonde

waardoor ik ga

scheidt me van jou en van jou alleen

de wonde is een deur

maar een deur van pijn

ijskoud bed in slaaploze nacht

1 kussen op 2 matrassen


Traag slenter ik

voorbij verwijten


de wonde waarin ik me leg

heb ik gesneden uit gehard staal

terwijl de stemmen

vlijmscherp

vergeten maar niet vergeten

dat jij mij sneed tot bed

een zielloos 1-mansbed

tot later

in de eeuwen der eeuwen.


Heb ik gedacht

de droom te verlaten

om mijzelf te redden ??


Dankzij

wat er dan te redden valt

zijn er ‘s morgens kleuren

als iedereen er is

en mij ter slapen dwingt

in een burgelijk bed

van Staalhout


Geraard van Heusden


 



Waarom kan niemand

Me zeggen

Wat er gebeurde

Die 20" juni


Ze stierf alleen

Ik wist het niet

Mijn broers wisten het niet

Mijn vader wist het niet


Juffrouw Rita was bij haar

Maar zij is ook 

Al lang dood


Dit is een terugkerend element

Ze is dood


GeraardvanHeusden

 



Ons verhaal loopt

van dood tot geboorte

via een dwangbuis die moeders

weeën weerhoudt

hoezeer voel ik de riemen

en de haken


vandaag overmorgen en gisteren

is alles beginnen bloeden


Ons verhaal loopt

van slagader tot zenuw

slopend langs de gevangen rug

krom van de pijn

en toch 

vechtend tegen alle moeders


Ons verhaal zwijgt niet

zoals de vaders

als de zonen abnormaal zijn

Wij zwijgen nooit

en doden met woorden


Geraard van Heusden

 Neem mijn hand




mijn goede hand

aan de juiste kant


hoeveel handen heb ik dan

strelende dodende handen

speelse gewapende handen

stikkende egoïstische handen


geef mij een hand

ik spijker hem bij de collectie

aan mijn deur

toen ik je buiten liet staan

zoveel handen hebben me toen

weer binnengetrokken


als ik nu terugkijk 

zie ik enkel de nagels

als wezen van mijn handen

op de grond bij 

de bespijkerde deur


Geraard van Heusden

maandag 23 mei 2022

 






Meisje balkte zo kwaad en frans talig in haar telefoontje dat ze een harige Kanker-Wrat groeide


zaterdag 7 mei 2022

 



Aan de heuvelpoort

bijt een meisje 

hartig

in een zure appel

Ze kent nu 

goed en kwaad 

of was dat bij zoete appels ?


Toch kijkt ze me aan 

vol vragen


en waarom 

ligt er iets op mijn lever

of

was dat de Trappist van gisteren ??


Geraard van Heusden




 


Een woord is alles

waar het begint

een woord die zin wordt

een zin die paragraaf wordt


tot je struikelt 

over een punt 

tot alles geschreven is

en iemand het blad omdraait


je sterft 

blad bij blad (onbeschreven)


tot een woord 

alles herbegint



Geraard van Heusden

 


ze staan opgesteld

Bil bij Bil

Borst bij Borst

volgens kleur

volgens smaak

volgens schaamlippen


een spiegel

een gordijn

de etalage wordt slaapkamer


gefriemel met knoopjes

vurig gelakte BH's

mondjes vol extase


Dan 


Briefjes of een kaart

een Ansichtkaart

Alles is voorbij 



Geraard van Heusden

 



ik aanvaard niet

dat een orakel spreekt

dat een profetie waar is


wanneer woorden klaarkomen

kan niemand zwijgen

en zelfs de waarheid 

is fout


ik ga nooit verder

dan een punt in de zin

- uitgerust aan de komma-


Wanneer je de bladzijde omdraait

sterft alles


Geraard van Heusden

 


iets is mis

Hier was niemand

voorheen

en ook nu niet


daar sta ik 

alleen

mezelf voorbij hollen


door elke droom

die vroeger was


Geraard van Heusden



 


Zo ik buiten kom

Mijn lijk ligt voor het grijpen

aan de deur


klaar voor elke klauw


Wanneer al het bloed

verlopen is

dan 

zal ik buiten komen



Geraard van Heusden

vrijdag 22 april 2022

 


Madam Kanard

waggelt op elke bus

bij de vijver


Schichtig rondkijkend

knikt haar haarnets

met ongetemde lokken


haar is de Taak

de notaris te helpen

uit de voorgeschiedenis


dan zegt ze

"Mag ik door ??"

en legt 

de aktes naast zich


Geraard van Heusden




 



aan de Overkant

staat ze onder de Boom

vol herfstkleuren


Vrouw en Meisje

Feeks van Gisteren en Morgen

Dromen 

van gisteren

kisten vol zorgen


de Boom 

zal blijven 

na of voor haar Dood


de Boom beschermt haar


Geraard van Heusden




 



vanop de Ruïne 

van de oude Beuk

zie ik de overkant


Fruitbomen

tussen het grind

allen plukken traag


rustig dragen Vrouwen

handen vol oogst

kinderen spelen

bij de oever


Daar, 

                aan de overkant


Geraard van Heusden




 


in ijzige dieptes

dwaalt het Sterrenkind

hij die niet leefde

kan niet sterven

wanneer de eeuwen verdwijnen


het Water is hier

stil en koud 

tussen obelisk en zuilen

elders gemaakt


boven de Golven

op de stranden

zingen de zieken

en storten kinderen 

in de golven


offer aan ongeziene machten


Geraard van Heusden

 



Steeds stap ik

weg

om nooit te keren


Altijd

halen ze me terug

met hun 

nutteloze moed

en hun 

verlammende appetijt


de vergeten dagen aan zee

zinken in de tuin,

drijven weg


Vandaag opnieuw

ga ik weg

maar zij

ze zullen me keren

telkens opnieuw


Geraard van Heusden



 



Niets is 

zo donker 

als een lege boekenwinkel


geen stap te veel

geen geurende titels

geen auteurs

            die je terug brengen


in de hoek 

ligt nog

een blauwe kaft

als een gezicht 

van een ongekend slachtoffer


Surrealistish

als gescheurde letters


Geraard van Heusden




 


Waarom 

eindigen alle verhalen

op pijn ?


Waarom 

is er altijd

iemand dood of weg ?


Wie

is die God

die altijd straft ??


Waarom 

is er niemand thuis

bij een kus of een warme tas ??


Geraard van heusen


 


Elle était

plus que nue

entre les arbres


au loin

je pouvais la voir

à travers les brûmes

loin de tous


je voyais son corps

pas son visage


Geraar van Heusden




 


Een stem verheft zich

en fluistert

            "Wie ben ik ?"


Doch de deur is gesloten

de bibliotheek eenzaam

Stil


ik versta haar niet

een stem schuifelt weg


Aan de overkant

een zwerm preeuwen

elke bloem verstilt

De stem stelt geen vragen


Geraard van Heusden




 



Je m'en suis allé

cette soirée

de pleine Lune


J'ai retrouvé

les ancients mots

que personne ne comprends


j'ai revu

les arbres

qui me berçaient


j'ai retrouvé

les routes 

que j'ai jamais traversées


Geraard van heusden





 



A travers ses yeux blues

le Dragon m'observe

je traduis     ses pensées 

                    ses rêves


les autres

oublient de se réveiller


Aveugle 

et à tatons

je parcours l'esprit

du Dragon

le Danger est là

chaque couloir

peint un cauchemar


le Réveil

ma mort

ma Renaissence


Geraard van Heusden



zondag 13 februari 2022




 Elk woord snijdt

in de pagina

een druppel bloed


Papa Paranoia

schreeuwt 

"er is een dal

vermorzeld in water",

zegt hij

"enkel om de boeken

te verdrinken"


Bloed

louter om letters

te verwijderen

daar waar

reinigen 

te moeilijk is



Geraard van Heusden






 Is het mijn naam 

die me pijn doet 

???


Welk woord 

hoor ik ?

hoor ik niet  ?


het doet pijn 

wanneer ik luister

naar mijn eigen letters


de boeken liggen onder

de overdossissen


ze zinken door de tralies 

van de riolen



Geraar van Heusden

 





Heb ik een stap

te veel gezet

moet ik terug 

door glinsterende mist


gisteren

een zilveren luister

tussen jonge takken 

en groene hemels


vandaag is alles

Duister

en Webben

vervloeken de bomen


ongewild en onbewust

zijn mijn stappen

vervaagd 



Geraard van Heusden




 Wanneer ik links kijk

komt een gedaante uit de mist


wanneer ik rechts kijk 

komt een gedaante uit de mist 


voor mij ligt de veranderde glinstering

van Morgen


achter mij liggen de gedoogde stenen

van Gisteren


zal ik wachten

en enkele beledigingen uitstoten


ik kan niet anders 

voor de anderen


Geraard van Heusden

 





Waar ik

Langs Vlaamse wegen

Ook kom

 

Als een likkebaardend kind

Voor een bakkers raam

 

Overal zie ik

De vleesverzekering

Zuid in Gent

Noord in Brussel

 

Al die dijen

Als die curves

 

Ze blijven niet lang

Ze zijn reeds weg

 

Geraard van Heusden

 


 



OLA PSYCHOLA

 

Langs 2 polen

Binnen lopen

 

Van angst tot angst

Van paniek tot paniek

 

Wegkruipen onder een steen

 

Tot die

Zachtjes

Op je hoofd valt

 

OLA PSYCHOLA

 

 

Geraard van Heusden


zondag 2 januari 2022

 



Madame Kanard

waggelt op elke bus

die ik berijd 

bij de vijver

schichtig rond kijken

knikt haar hoofdpijn

met ongetemde haren

Haar is de taak

de notaris tegen te sputteren

vanuit de voorgeschiedenis


Dan zegt ze

"Mag ik even door"

en legt

de zware zwarte notaris-aktes

naast haar 

fier om haar opdracht


Geraard van heusden

 


Aan de overkant

staat ze onder de boom

vol herfstkleuren

ZIJ

vrouw en meisje

feeks van gisteren en morgen

oude dame

gisteren, een kist vol zorgen


de boom

zal staan

na of op haar dood


mij ziet ze niet


de boom beschermt haar


Geraard van heusden

 



Vanop de oude Ruïne 

van de oude kerk

zie ik de overkant

van de bovenste stroom


Fruitbomen zijn er

tussen het grind

en allen plukken traag


Rustig dragen de vrouwen

manden vol oogst

en kinderen spelen

bij de oever


daar, 

        aan de overkant


Geraard van Heusden