kan ik de dames van mijn verleden
nog vragen mijn leven te delen
hoeveel heb ik gevraagd
geen woord
en zinnen vol spijt heb ik geschreven
op de zerken van mijn bundels
de dames van mijn verleden zijn twee
echt onbereikbaar en vals in mijn armen
uit wolken gebouwd als spiegelbeeld
van hun vergiffenis
de valse zijn verdampt
uit ontsnapte alcoven
Geraard van Heusden
zaterdag 30 juni 2012
Moeder Theresa leest een boek.
Het boek is een boom, elk blad een tak.
De bloesems zijn letters.
"Wil je geen tas thee?"
Je wilt nog zeggen :
"Laat ons het hierbij laten."
Doch warme thee laat ons niet onberoerd.
"Laat je maar gaan."
Doch fluistert Moedere Theresa :
"Laat ons het hierbij laten."
Een boek en een tas thee,
een boom achter de zon.
Elke tak staat vol bloesems,
je fluistert :
"Eén tas lust ik wel."
Geraard van Heusden
Het boek is een boom, elk blad een tak.
De bloesems zijn letters.
"Wil je geen tas thee?"
Je wilt nog zeggen :
"Laat ons het hierbij laten."
Doch warme thee laat ons niet onberoerd.
"Laat je maar gaan."
Doch fluistert Moedere Theresa :
"Laat ons het hierbij laten."
Een boek en een tas thee,
een boom achter de zon.
Elke tak staat vol bloesems,
je fluistert :
"Eén tas lust ik wel."
Geraard van Heusden
Abonneren op:
Posts (Atom)
-
de ridder rijdt ten queeste alleen hij en zijn paard vechten en doden doet hij om de brode en brengt het hoofd van zijn moeder aan de pa...
-
een vierkant een rechthoek meisjes op de tram ze schrikken van de baardige toerist hij zoekt het station ze weten niet meer waar ze het ...
-
mijn tante leest een goed boek zit met de schouders naar de camera het is het zoveelste boek dat ze leest een bibliotheek vol heeft ze ge...