zondag 3 oktober 2021

 



Nu ook zij

De volgroeide weg kiest

Is er niemand meer

Bij de jonge struik

 

Het bos is leeg gevreten

Door loze toekomsten

 En de dag is gesluierd

In klinkende leugens

 

Niemand

Speelt naast de zetel

Het enige geluid is de galg

 

 

Geraard van Heusden


 



Het lijkt me

Zo onnodig

Dat ik -later-

 

Dag na dag

Nacht bij nacht

 

Hier zal liggen

Wachten tot stof

 

Wat nu moet zijn

Zal gisteren nooit zijn

Zodat ik -later-

kan zijn

 

Geraard van Heusden


 



Ik kan moeilijk

Mijn gezicht

Zo inbeelden

Als de spiegel

Met niets dan

Oog in oog

Met allen die ik achterliet

Tot verwondering van mezelf

 

Die niet wist

Dat ik het niet was

 

 

Geraard van Heusden