ik ben vrij

uit de doossood

de deksels 

zijn weggewaaid

maar nu

nu regent binnen

opmerkingen

bemerkingen

beledigingen

LOF

alles regent binnen

sijpelt weg

en zal 

nooit nooit nooit

geloofwaardig zijn

Geraard van Heusden

 

D o o s

o        o

o IK   o

s o o  D

                ik ben in een doos

kijk elkeen

ik ben in mijn eigen doos

                                 sood

niemand weet 

waar hij is

of wat

    wie

    waar ik ben

ik ben de inhoud

ben ik alleen

in mijn grote doos

waar sta ik

boven of onder

een stapel ben ik niet

Geraard van Heusden

 

Iedere dag begint weer

iedere week begint weer

opstaan is moeilijk

de slag is harder

dan vorige dag

vandaag st ik - gewond

op, zonder hulp

zoals gisteren

vecht 

zegt ze

en dan niets meer

dan woorden

in Bloed

Geraard van Heusden

 

Als een kever en een sprinkhaan 

van het studenten-getto

tot de Lievenspoort

voorbij St Amands

naar de achterdeur

van de militairen

een mislukking 

bij mooie ik

zo veel hemel

ben ik rijker

en van kwaad naar erger

ik weet niet wat

of waar 

ik woon in Gent

Geraard van Heusden

 

Vier vierkant meter

links de foto van een bloem

rechts nieuwe gordijnen

die het licht niet beletten

alom rond

mist  en ravijnen

hoofdstenen en marmer

woorden die geen taal zijn

gesprekken zonder spreken

opletten zonder luisteren

en wat verder 

liggen vader en moeder

er is niets

of niemand

of beide

wie weet wie er is

Geraard van Heusden

 

Iedere dag

wandelt ze verder weg

en ik ?

            Ik kan enkel volgen

de kerk 

en het klooster 

is gisteren vergeten

vandaag is er wit 

aan de Lieve-Kaai

tot ik haar zie

aan de treurwilgen

beide zijn we blind

en zeggen enkel BRAAF

te zijn

Geraard van Heudsen

 

At the turn 

of the head

the manticore absorded me

the 9,1/2 eyes

of the hydra

never dreaded me

and who i was

qualified no more

and fled

the nearby worlds

alne and weaponless

i stayed to defend

Geraard van Heusden

 

Waarom is het

dat

wanneer ik omkijk

de lente zover weg lijkt

iedere wolk

brengt herfst

elke wind

herinnert zich

de winter

maar niemand

durft zeggen

wanneer de lente komt

alsof het slecht is

te liegen

zoals elke dag

Geraard van Heusden

 

Een kind

ziet , verbaasd

de eerste bloem 

en wijst

ik wacht op 

de zon 

en de eerste stralen

waarom is vandaag

niet eergisteren

en wachten we

met ze'n allen

niet op 

overmorgen

Wie weet

wat het verleden 

brengen zal

zie ik alles

vergeet ik alles

???

Geraard van Heusden

Warhammer Kelten/Barbarians

 

 

hij wandelt

tussen dode straten

in de mist

wie is hij

waar is hij 

wanneer is hij

hij gaf me

een dolk

een mes

ik nam 

zonder vragen

vandaag is er mist

tussen de daken

niemand weet

waar hij wandelt

Geraard van Heusden

 

Het is een zee

waarvan  de golven

verder gaan 

dan vandaag

het water 

rolt binnen

uit eergisteren

de witte kappen

zijn er

sinds een week

het water is ijzig zilt

en snijdt

als een dolk

de dag

uit morgen

Geraard van Heusden

 

Bij de kleine kunstboeken

en later 

in de pastel boekenwinkel

zie ik je

of

 ben jij het niet

Maskers bedriegen

ik durf niet vragen

of jij het bent

want misschien

ben ik het niet

een paar bladen

trekken je aandacht

en voor je opkijkt

ben ik 

braaf 

verdwenen

Geraard van Heusden

 

Wanneer ik

Nu buiten ga

Zal ik, voorzichtig

Stappen op vriesmadeliefjes

 

Zoals toen, krakend

Ijzerrijm

 

En voor de zon opgaat

Is de wereld wit

Als ooit te voren

 

Morgen is dat weg

En nu reeds verwelken ijsbloemen

 

Vaarwel

 

Geraard van Heusden

 

Een spookdag

Wanneer een vriend

Op dobbelsteen-afstand

Van de dood

Sluimert

 

Elke dag

Of avond

Als geen ander

 

Wanneer hij

Mij, zwijgend, ontmoet

En er

Nog steeds geen antwoord is

 

Een dode ochtend

Wanneer elk antwoord

Te kort schiete

 

 

Geraard van Heusden

 

Het geluk van een eenzame

 

Ik heb geen knuffelcontact(en)

Ik heb geen knuppelcontact(en)

 

Mij wordt niet gevraagd

“Wie mag binnen ?”

“Wie moet buiten ?”

 

Wanneer de blauwe man

Binnenkomt

Vindt hij enkel mij

Gelukkig maar

Ik moet geen afscheid nemen

 

En iedereen maar zaniken

“ik ben alleen”

 

Geraard van Heusden

 

Een oude sergeant

Zit bij de weg

Rechts aan het kruispunt

 

Lijn na lij

Stappen de regimenten

In de verte bulderen kanonnen

 

Stap voor stap

Marcheren soldaten

De vlakte staat in brand

 

Uit de verte

bloederige lijnen

Vriend steunt op vriend

 

Een verscheurde arm

Een vermorzeld oog

Kapotte voeten

 

Jong bloed

 

 

Geraard van heusden