WIT

De wind speelt in het baldakijn
de dodendans is voorbij
kleur treedt uit het masker

een veer schokt in de wind
her en der gedreven
dampen ontsnappen

Ik volg

engelenvleugels zijn verdwenen
Ik vlieg niet meer

Geraard van Heusden

Mijne heren,
U ter grave dragen geeft mij zo’n eer
dat ge u kunt indenken dat mijn dagen
reeds lang ter ziele zijn gegaan
ge beseft niet welke werelden ik zag.

Draagt men mij ter grave,
laat niemand tranen en iedereen zeggen :
de velden dragen veel vruchten.

De dag van mijn grap.

Geraard van Heusden

mijn vrouw kind
ik scheur je open
ik breek je
en leg je bloedende ledematen aan ons bed

elke nacht herrijs ik je

Geraard van Heusden