Wat brengt
de witte flits
met voorslaap

Angst klinkt glijdend
veegt herinneringen
tot morgen

Zo komt
dankzij gekleurde slaap
in gesteld
en teruggesteld
de witte flits

nu is het wachten
op hallucinatie
en aanval

Geraard van Heusden

Niemand weet

Wat ik doe

Hoe ik het doe

Waarom ik het doe

Mijn woonst heet

Éénpersoonsbed

Die enkel naar mij zwaait

Storm het elke dag

Dat ik ’s ochtends leef

Tot

Ik ’s avonds sterf

En daartussen ?

Niets

Althans dat ik me kan herinnneren

De deur opent

Voor mij

Voor jou

Is hij gesloten

Geraard van Heusden

Mijne heren,

U ter grave dragen geeft mij zo'n eer,

dat ge u kunt indenken dat mijn dagen

reeds lang ter ziele zijn gegaan.

ge beseft niet welke werelden ik zag.

Draagt men mij ter grave,

laat niemand tranen en iedereen zeggen :

de velden dragen veel vruchten.

De dag van mijn grap.

Geraard van Heusden

Boterhammen smeren is een alledaagse bezigheid. Ze verloopt niet zonder problemen. Ik kocht een heerlijk vers broodje, gesneden. En dan begon het. Ik haalde de smeerkaas en de paté uit de ijskast en de sla als versiering. Ik weet niet wie de verpakkingen tekent. Maar de aangeduide openingsklep van de paté in blinkende plastiek was de enige plaats waar de plastiek hard gelijmd was. En dan pruts je met vingers, tanden en messen gedurende een kwartier. Het ging om een dergelijke verpakking die weer gezond sluit. Sluiten misschien wel maar openen.
Uiteindelijk opent zich de paté. Natuurlijk scheurt het plastieken hoesje dat weer moet sluiten. Nu de zaak nog op het brood krijgen. Ik neem een kwartje en begin te smeren. Het brood plakt is zeer breekbaar en scheurt. Ik smeer dus de plank en niet het brood dat zich ergens in een hoopje op het einde van het smeercircuit opstapelt.
Ik ben maar niet begonnen aan de smeerkaas of aan mijn boterham.

Ik vond daarnet een haar in de boter. Zoiets dat tussen het smeren en het lekker voorbereiden van de maaltijd zit. En dan is de hamvraag : hoe is dat haar in mijn boter gekomen ? De laatste maal dat ik boter gebruikte is een tijdje geleden. Doch herinner ik me duidelijk dat er toen geen haar in de boter was. Alles verliep en smeerde vlot.
Het haar in kwestie is lang en zwart. Ik heb roestig haar. Het mijne valt regelmatig uit. Ik weet wel wanneer het uitvalt en ik tracht het steeds op te vangen. Dat haar was niet van mij.
Is er misschien een spookminnares die hier haar boterhammen komt smeren en haar haren achterlaat ? Ik weet het niet.
Elke dag heeft zijn mysterie. Vandaag was er een haar in de boter, op meerdere vlakken.

Uitkomst

Is kaart XV niet ver

Veel eindigt

Veel is aan de verkeerde kant


De kaart zegt
Niets
doch veel

Wie weet wat

En de doden

Zijn nooit stil

Wanneer hun kaart

Gelezen wordt



Geraard van Heusden

Wat is bier anders

Dan cavalerie uit

Vlaanderen

Krachtiger dan

Alles uit de andere landen

En toch het vocht

Voor jou en mij


Ietwat onderschat

Misschien wel




Geraard van Heusden

paar van mijn boeken