Hoe kan je
aan twee zijden wandelen ??
Links en Rechts
Rechts en links
wanneer kun je
morgen en gisteren
leven
vandaag zijn er nergens schatten
Geraard van Heusden
De wit-roze kangoeroe
vertelt verhaaltjes
aan elk die (misschien) niet doof is
een paar paarse kindjes
zitten te luisteren
Snel halen
de pastel-ouders
ze weg
uit de strandstoelen
de Wit-roze kangoeroe
wordt gevraagd
verhaaltjes te vertellen
(in bedekte termen)
en
volgens de Jesuïten
zwarte lijnen te trekken
onder de woorden
Vandaag duikelt de wit-Roze kangoeroe
in zijn eigen buidel
en danst -glimlachend- weg
hij alleen kent het eind
van zijn verhaaltjes
Geraard van Heusden
De wonde
waarin ik mij leg
hebt gij gesneden
uit streelhout
een kinderbed
zonder sierlijkheid
in stilte en nacht
dek ik mij toe
zoet warm
wiegt het bloed
mij nu in slaap
De kristallen snijden
verwonden de doorgang
tot de betoverde dingen
ze brengen de dromen
Dag in Dag uit
zonder nacht
is de dag stellig weg ??
De wonde
waardoor ik ga
scheidt me van jou en van jou alleen
de wonde is een deur
maar een deur van pijn
ijskoud bed in slaaploze nacht
1 kussen op 2 matrassen
Traag slenter ik
voorbij verwijten
de wonde waarin ik me leg
heb ik gesneden uit gehard staal
terwijl de stemmen
vlijmscherp
vergeten maar niet vergeten
dat jij mij sneed tot bed
een zielloos 1-mansbed
tot later
in de eeuwen der eeuwen.
Heb ik gedacht
de droom te verlaten
om mijzelf te redden ??
Dankzij
wat er dan te redden valt
zijn er ‘s morgens kleuren
als iedereen er is
en mij ter slapen dwingt
in een burgelijk bed
van Staalhout
Geraard van Heusden
Ons verhaal loopt
van dood tot geboorte
via een dwangbuis die moeders
weeën weerhoudt
hoezeer voel ik de riemen
en de haken
vandaag overmorgen en gisteren
is alles beginnen bloeden
Ons verhaal loopt
van slagader tot zenuw
slopend langs de gevangen rug
krom van de pijn
en toch
vechtend tegen alle moeders
Ons verhaal zwijgt niet
zoals de vaders
als de zonen abnormaal zijn
Wij zwijgen nooit
en doden met woorden
Geraard van Heusden
Neem mijn hand
mijn goede hand
aan de juiste kant
hoeveel handen heb ik dan
strelende dodende handen
speelse gewapende handen
stikkende egoïstische handen
geef mij een hand
ik spijker hem bij de collectie
aan mijn deur
toen ik je buiten liet staan
zoveel handen hebben me toen
weer binnengetrokken
als ik nu terugkijk
zie ik enkel de nagels
als wezen van mijn handen
op de grond bij
de bespijkerde deur
Geraard van Heusden