Lang vervlogen tijden

Voorbij de koepels

Van Samarkand

 

Iemand fluistert

Tot de aarde beeft

 

Hij kan het niet helpen

 

De stem trilt

Tot aan de bergen

En alles

Komt krakend neer

 

Waarom is de stem zo krachtig

 

Doch fluistert niemand

 

 

Geraard van Heusden

 

Opmerkelijk

                                                               Oma’s zitten altijd links

                                                               Brood bij vegetariërs is zwaar

Ben ik alleen die

                               De wereld observeert

 

De dagen gaan voorbij

                                               En de dokters vinden niets

 

Ben ik al dood

                                               Dan hoef ik niet op te staan

 

Iedere dag treedt de zon traag

                                                               In mijn slaapkamer

 

Geraard van Heusden

 

KRAWITEL

KARPONKEL

KRAWOUSTEL

 

Vijf frank meer voor de dokter

Vijf frank meer voor Haantje de minister

Tien frank uit mijn zak

 

Ik zit

Op de hoogste tak

Van de laatste boom

In ’t Citadelpark

De mensen eten de bomen

Uit verveling

 

De kleur vandaag is zwart

Gisteren carmijnrook

Morgen azuurblauw

Maar de klok staat stil

 

Ik omvat de zoete bast

De takken schieten wortel

Mijn haar wordt groen

 

Sinds de energie op is

Roepen alle idioten

BROEM BROEM

 

Omdat hun voeten lui zijn

KRAWITEL KARPONKEL KRAWOUSTEL

Geraard van Heusden

 

 

 

Meermaals

Trachtte ik te leven

Zoals meerdere anderen

 

Gewoon

Een stap op de bus aan het Zuid

Dan ben ik op de Korenmarkt

 

Maar

Anderen zijn anders

Dus blijft niet anders

Dan huiswaarts te keren

 

Vandaag of morgen

Probeer ik opnieuw

 

Vandaag of morgen

Keer ik huiswaarts

 

En dan

Beschuldig  ik mezelf

Anders te zijn

 

Geraard van Heusden