’t Is rustens recht

Zei hij

’t is avond

 

De stad kleedt zich

In licht

 

Dans en muziek

Komen aangestampt

Uit markten en pleinen

 

Lawaai heren en dames

Vergeten hun dagelijkse eer

 

En verblinden elkaar

Meer dan gevraagd

 

 

Geraard van Heusden

 

Gentse Feesten

 

Overal zijn er

Trippel voetjes en

Kwinkslag oogjes

Veel dankbare baarden

En lachende handjes

 

Nu parken en ruïnes

Vol muzikanten en clowns zijn

 

Kunnen de elfen en gnomes

In mijn muziekkamer logeren.

 

 

Geraard van Heusden

 

 

 

2 adems op de zijde

2 adems op de andere zijde

 

Krinkelende winkelende

Lakens

 

Ik wacht op

Oogsluiten

 

Doch de nacht

Is zo mooi

Zo stil

Zo eenzaam

 

De nacht is

Triestig Fluweel

 

 

Geraard van Heusden

 

Gent op de tram

 

Een bolle dame

Streelt haar buik

Maagzuur of zwanger ?

 

Een harige grootmoeder

Verkeerde pruik

Of vergeten kapsalon

 

De jeukende chaffeur

Krapt zich

Met ijzer

 

 

Geraard van Heusden

 

 

 

 

Mijn goede vriend

 

Het lichaam neemt afscheid

Hij laat mij

Verward achter

 

We deelden

Lief, leed

Lijf en bier

Extase en kater

 

We hebben iedere avond

Elkaar begroet

 

Er is

Toch

Nog veel te doen ??

 

 

Geraard van Heusden

 

Gent

In regen en Regency

 

13 dames

Met plechtig plunje

Op schoolreis

Glimlachen niet

-          Te veel Botox –

 

Een zwangere bruid

Past haar kleed

En denkt aan de

2 voorbije keren

 

Een ouder

Met ongewassen broek

In herstelling

Niemand wijst hem de weg

Naar de kleermaker

 

Gent

In regen en regency

 

Geraard van Heusden

 

De werld verandert

 

Ik zag

Een zeuze klaproos

Innig bloedmooi

Eenzaam

Aan het SMAK

 

Onder invloed van iets

Of iets anders

 

Zag ik 3 Duitse meisjes

Met meer valiezen

Dan kleren

 

Ze zaten

Verbaasd en sprakeloos

Tussen 2 Sikhs

 

 

Geraard van Heusden

 

De boom

Waaronder ik studeerde

Terwijl zij

Nabij lag te blokken

Is neergehaald

 

Ik hoop dat

De elfen

Geboren uit mijn

Nutteloze lust

En haar guitige ogen

Ergens onderdak vinden

 

Zodat ze

Tak om tak

Verder kunnen dansen

 

 

Geraard van Heusden

 

Papa

Is achter het doosje

Toch niet

 

Papa

Is in het doosje

Toch niet

 

Ik mag enkel

Papa zien

Als mama uitgebabbeld is

 

Geraard van Heusden

 

Ik ben de tovenaar

Van de 2’ verdieping

 

Ik wacht

Ik sterf

Beetje bij beetje

 

Elke dag

Een uur minder

Elke nacht

Een seconde trager

 

De uren tellen niet mee

 

Weken en maanden

Her ken ik niet meer

 

Enkel nu, vandaag

 

 

Geraard van Heusden

 

De klok

In mijn hoof

Is lang geleden

Stilgevallen

Ik mis het gekende tikken niet

 

Doch

Hoe zeer ik zoek

Tussen mijn frontaalkwab

Of mijn temporaalkwab

Nergens vind ik

Het sleuteltje

 

Even zie ik haar

Zoals meer jaren geleden

 

Nu weet ik

Waar het sleuteltje is. 

 

Geraard van Heusden

 

Ik strompel

Door eindeloze bibliotheken

Een boek hier

Een boek daar

Plank   na   plank   na   plank

Ik word een dag ouder

 

Bij een zoveelste satire

Is er enkel

Prenatale rigor mortis

Lachen kan niet meer

Tenzij tussen de juiste rimpels

 

Doch vind ik uiteindelijk

Een boek uit de Index

 

 

Geraard van Heusden

 

Is het fout

Vroeger te beschrijven

Zonder tranen

Gewoon omkijken

In de duisternis

 

De wereld was duidelijk

Jij was jij

Niet hem of haar

Niemand zei iets

Niemand wees met de vinger

Het was klaar

Als een late ochtend

 

Jij was er

En jij ook

 

Niemand ging weg

Maar iedereen verstopte zich

 

Zodat geen blik

Op mijn of haar lichaam viel

 

 

Geraard van Heusden