dinsdag 13 april 2010

eigenaardig

een man stak een doos J&B whiskey achter een doos pampers in de koffer van zijn wagen. Pas vader geworden en al aan den drank. Kan natuurlijk ook dat hij deftig iets gaat vieren en de pampers nodig heeft als het serieus uit de hand zou lopen en verder.

vader worden

Vader worden van iemand die ik niet ken en die feitelijk niet langer bestaat. Doet dat pijn ???

dinsdag 6 april 2010

Dinsdag April 6, 2010

En dan plots is er de drang om te schrijven. Maar waarover ?
Moet ik beschrijven hoe de grijze rok van E verder en verder uitrafelt. Ze zegt dat het express en mode is. Vroeger zouden we nooit iets gedragen hebben met uitrafellende eindes. Tenzij dan ons haar. Maar tegenwoordig zie je allerlei afgezakte en uit gescheurde kleren als modeverschijnsel. Ik denk dat op dergelijke manier de klerenfabrieken deftig kunnen besparen. Doch beweren zij dat het doelgericht en design is. Ik kan niets dan me inbeelden dat een aantal oudere of jonger werknemers of neemsters zich amuseren met scheuren en schuurplekken in nieuwe kleren te stoppen. Zelf houden ze de geslaagde stukken of die stukken die niet stuk zijn. De laagst geprijsde zijn eigenaardig of net niet die waar de scheuren diep zijn en de plekken groot. Het lijkt alsof het moeilijk is iets klein te scheuren of te schuren zonder dat het kledingsstuk in werkelijkheid stuk is hoewel het al een serieus stuk is op zichzelf.

maandag 5 april 2010

maandag 5 april 2010

Het is eigenaardig dat het enkel gebeurt in de GB achter de hoek. Ik stapel aan de kassa alles netjes in pakjes zodat de kassierster ze rustig kan nemen en ik ze kan klasseren in mijn tas. Toch slaagt meer dan de helft van de kassiersters erin achteraan die pakjes te nemen die boven aan in mijn tas moeten komen. Het is zoals steeds godgeklaagd
Reeds een tijdje weet ik dat de machientjes van banksys niet goed werken. Dus heb ik altijd cash bij. Mar er zijn er altijd die het niet herinneren. Ze sleuren hun kaart erdoor, stoten hun chips in de gleuf maar er gebeurt niets. Dus moeten ze hun boodschappen achterlaten en snel naar de selfbank rechtover hotsten. Maar zij is natuurlijk (paasweekend) uit geput dus dweilen ze vijf kantoren af om uiteindelijk een briefje van 50 te vangen. Kankerend op Pasen en banken kunnen ze de lange rij wachtenden voorsteken om hun spullen op te halen en te betalen.

dinsdag 9 maart 2010

twee vellen slapeloosheid
een fles vergetelheid



D I C H T E R S N A C H T
Langste nacht van het seizoen
zotte capriolen
op een maagdelijk
nachtelijk blad

woorden die morgen vergaan
woorden
onleesbare woorden
woorden
niets dan woorden
zonder betekenis
louter woorden

zotte capriolen
van inktpot tot papier
PAPIER zijt gij
en tot PAPIER zult gij
vergaan
vergeten
vervloeken

dichtersnacht
nachtrust


Vijf stappen
stappen naar ratio
ratio om morgen

morgendag
werkendag
realiteitsdag
andermansdag



D I C H T E R S N A C H T
een vertrekpunt
bij kaarslicht




Havenbaken
van dichtgeslipt Damme
gestorven haven
Gevallen vloeibaar lijk
vastgeankerd aan vandaag
voetboei van jeugdherinnering

Maar laat ons
vannacht
alles vergeten

Haal gouden wijn
Klinkend
als Guido’s schrijverken
door onze kristallen glazen


VANNACHT
is
D I C H T E R S N A C H T

Alleen pen ik
papier en mezelf
woorden mij

zullen triomferen van nachtelijk zwart







Geraard van Heusden
Hoe zal ik er aan beginnen is de eerste zin van zovele romans die nooit geschreven worden

vrijdag 26 februari 2010

de dood is slim
nieuw is de dood

ochtendgloren boven de kerk
brengt een kleine kist
gedragen in duo
door bedroefde vrienden

de dood is slim

een dienst betekent niets
tranen leggen bloemen
vaders en broers stappen
iedereen verrast

nieuw is de dood
de dood is slim

Geraard van Heusden
dichotome te

ik ben een teken
een letter in het zand
zij heeft de hark
het zand veegt
verdwijnt en zinkt
ik schrijf
en spreek of zing

stomweg gezichtsloos
veegt zij mij weg

dichotome te

donderdag 14 januari 2010

problemen

Gezien mijn PC op twee fronten tegelijk de geest heeft gegeven zal ik mijn "blog" meer gebruiken om van alles op te slaan.

dinsdag 29 december 2009

Sinds ik in de wijk woon en het financieel wat beter stel, ga ik regelmatig in de boekenwinkel binnen. Een winkel, een presschop en een koffiezaak; heerlijke combinatie. Eerst tracht je op de lotto te winnen en met de verhoopte winst koop je belangrijke lectuur. Wachtend op de resultaten begraaf je je in de boeken achter een cappuccino. Later in de avond verdrink je je lotto-falen in de zelfde stoel bij een Orval.
Groot voordeel van de winkel is de juffrouw. Hemels lief en bijna even aantrekkelijk. Soms lijkt er iets mis maar dat maakt haar des te mooier.
Het is kinderlijk en puberaal maar ik ga regelmatig eens kijken of ze er is. Meestal zit ze achter de PC, achter in de winkel. Ik check dan boeken die er niet zijn. Soms zoek ik speciaal een paar ISBNnummers om bij haar te zijn. We praten over boeken, bundel en zoektochten naar letters.
Vandaag ben ik erg geschrokken. Ze verlaat haar post achter het scherm en poneert zich voor mij; één en al buik. Niet de buik waarvoor je giftige blikken of opmerkingen krijgt. Maar een buik die glimlachende felicitaties uitlokt. Triomfantelijk zwanger staat ze daar en ze weet niet dat haar overwinning mijn nederlaag betekent.
Dus besluit ik mijn falen te verdrinken in de zelfde stoel achter een Orval (waarschijnlijk meerdere Orvaux). Ik wou haar uitnodigen voor een cappuccino, geschonken met kussende lippen.