“Dames en heren ; De innerlijke psyche van de mens is een
ingewikkeld onontgonnen terrein. Wie weet wat onze reis ons brengen zal ?”
Een koude oktoberochtend in de oude gebouwen. De wind en de
regen rommelen aan de ijzeren vensters. Ieder zit op tweeplaatsen: één voor
zichzelf en één voor mantel, boekentas en paraplu.
Je had nooit gedacht dat hij, jongeheer professor (juridisch
expert in psychotica) later in het nieuws zou verschijnen.
Martine Tanghe wrijft het haar uit haar ogen. “Deze ochtend
is XXX opgepakt en voor de onderzoeksrechter verschenen. Hij wordt als
vermoedelijke dader genoemd in de sadistische moord aan de seniorenclub in XXX”
Iedereen versteld. Ja, vooral wij, zijn studenten. Van hem
hadden we het nooit verwacht. Van die andere wel. Die stond al lang ervoor bekend dat hij studentinnen
onderscheiding gaf in ruil voor gepaste diensten. Maar de prof psychopatica
nooit !!
De één vergrijpt zich aan studentinnen, de andere vermoordt
ze. Wat rest er nog? Een kannibaal zoals de bewaker van het forensisch
instituut ?
Zover ben ik nooit gegaan.
