Tot vervelens toe
de zelfde mensen
het zelfde gezicht

hier ook weer
den daar ook weer
het zelfde gezicht

de zelfde ogen
de zelfde woorden
steeds de zelfde zin

niemand hoort het
niemand leest het

de boeken worden
ongelezen neergelegd

het zijn toch
de zelfde woorden
het zelfde gezicht


Geraard van Heusden

tot vervelens toe
de zelfde man
het zelfde gezicht

hier ook weer
en daar ook weer
het zelfde gezicht

de zelfde ogen
de zelfde woorden
steeds de zelfde zin

niemand hoor het
niemand leest het

de bleodende boeken
worden -ongelezen- neergelegd
het zijn toch de zelfde

Woorden

Geraard van Heusden

op perron
van de gemiste trein

is alles vertrokken
en later
sluit de agent
de hekkens

dan kan niemand binnen
de nacht
en niemand weet wie
slaapt op de bank

wanneer de zon opkomt
en de eerste man
het hekken opent
is alles weer normaal

voor één dag

Geraard van Heusden

Als de dag veraf is
wanneer de agenda besproken is
waarop dan weglopen

naar gisteren
zodat de dag veraf is

waarom lopen wanneer de dag
morgen of gisteren
voorbij is

nu is de akelige put
"het punt van elkaar"
het enige dat bestaat

nu is de tijd veraf

Geraard van heusden

Daar brult
het licht weer
omdat de avond
te vroeg komt

herfst achteraan is kalm
herfst vooraan is wild

boeken stapelen beter
dan in de lente
wanneer je steeds
het onderste boek wilt lezen

nu is het toch
te donker
om de stapel te ontwarren

de deur sluit niet meer
en alle blijdzijden
verlaten -  ongelezen
mijn bibliotheek

Geraard van Heusden

vanavond is het land
er nog
zoals een halve lauwe kop koffie

ochtend schijnt
voor iets nieuws
je herkent je buur niet
wanneer is hij verhuist
wanneer verguist hij je

doorheen de dag
mengen talen en woorden
in de smeltkroes
van een overvolle tram
iedereen is niemand meer

vanavond gaat elk
opart slapen
en de nacht is niet langer fris

Geraard van Heusden

is het de wekker
of zijn het de gordijnen

het stralend gouden licht
van eergisteren
is vervormd tot
het grauw-grijs
van overmorgen

de bladeren zijn nog niet bruin
doch verschijnen
de herfstkleuren
en de late krekels
tussen de eerste spinnen

is dit de dag
dat alles in bed kruipt
en zich induffelt
tegen de donkerblauwe gedachten


Geraard van Heusden

Wat is een deur
anders dan
een plank
tussen hier en daar

waarom zijn er sloten
mag hier en daar
niet samen zijn

iedere ochtend
de deur openen
en stappen tot
de volgende deur

tussen die deur hier
en die deur daar
is een onbestaande wereld

overvolle straten
en
pijnlijke voeten


Geraard van Heusden

een meisje
komt buiten
met een geschenk

net verpakt in
blauw papier

eindelijk gevonden
voor de zoveelste
verplichte glimlach

of misschien
zo maar
een gedacht

wachtend op de
verwonde gezichten
wanneer vingers
het papier scheuren

Geraard van Heusden

Je weet het niet
maar je loopt
altijd aan de zelfde kant

een Winkelstraat
een museumgang

Je merkt niet
dat - aan de andere kant-
een winkel, een patisserie
een schilderij, een beeld
is weggelopen

Pas na 50 jaar
in de zelfde stad
vraag je
"Waar woon ik?"

De sleutels passen
het behang is vergeeld
en de sleutels zijn er nog

Maar de Computer laat het afweten


Geraard van Heusden

Een losbol
                     was ze
Sabine recht tegenover Ter Plaeten

Soms of soms niet
met Erwin of met gelijk wie

Haren nooit gekamd
Doch altijd onderscheiding
tussen alle meisjes

Zoenen : steeds op de lippen
soms iets meer
wanneer ze wist
dat je vrij was
na middernacht

Losbol en hevig
Zo is ze altijd geleefd
tussen cursussen en lakens


Geraard van Heusden

Voorbij

Het is voorbij
achter de deur
wacht alles op het woord

Stappen langs kasseien
tot de laatste splitsing
de laatste beslissing

links vooruit
rechts achteruit
je kan ook
gewoon naar huis gaan

aan de hoek
is er niemand meer
de boeken zijn toe

gewoon naar huis gaan
en rusten
tot overmorgen


Geraard Van Heusden

De gevilde man
ligt vlak gestreken
tussen bureel en haard

zijn gevilde vrouw
ligt netjes gevouwen
tussen zijde papier
in de grote zolder kast

Geëuthanaseerd speelgoed
drijft in Formol- bokalen
achterin, voor labo-onderzoek

Wie was hij of zij ?
waarom wordt niet ik
onderzocht ?
en wie speelt met het speelgoed ?

Geraard van heusden
(Met dank aan het Dr Guislain museum)