Elle était

plus que nue

entre les arbres

au loin

je pouvais la voir

à travers les brûmes

loin de tous

je voyais son corps

pas son visage

Geraar van Heusden

 

Een stem verheft zich

en fluistert

            "Wie ben ik ?"

Doch de deur is gesloten

de bibliotheek eenzaam

Stil

ik versta haar niet

een stem schuifelt weg

Aan de overkant

een zwerm preeuwen

elke bloem verstilt

De stem stelt geen vragen

Geraard van Heusden

 

Je m'en suis allé

cette soirée

de pleine Lune

J'ai retrouvé

les ancients mots

que personne ne comprends

j'ai revu

les arbres

qui me berçaient

j'ai retrouvé

les routes 

que j'ai jamais traversées

Geraard van heusden

 

A travers ses yeux blues

le Dragon m'observe

je traduis     ses pensées 

                    ses rêves

les autres

oublient de se réveiller

Aveugle 

et à tatons

je parcours l'esprit

du Dragon

le Danger est là

chaque couloir

peint un cauchemar

le Réveil

ma mort

ma Renaissence

Geraard van Heusden

 Elk woord snijdt

in de pagina

een druppel bloed

Papa Paranoia

schreeuwt 

"er is een dal

vermorzeld in water",

zegt hij

"enkel om de boeken

te verdrinken"

Bloed

louter om letters

te verwijderen

daar waar

reinigen 

te moeilijk is

Geraard van Heusden

 Is het mijn naam 

die me pijn doet 

???

Welk woord 

hoor ik ?

hoor ik niet  ?

het doet pijn 

wanneer ik luister

naar mijn eigen letters

de boeken liggen onder

de overdossissen

ze zinken door de tralies 

van de riolen

Geraar van Heusden

 

Heb ik een stap

te veel gezet

moet ik terug 

door glinsterende mist

gisteren

een zilveren luister

tussen jonge takken 

en groene hemels

vandaag is alles

Duister

en Webben

vervloeken de bomen

ongewild en onbewust

zijn mijn stappen

vervaagd 

Geraard van Heusden

 Wanneer ik links kijk

komt een gedaante uit de mist

wanneer ik rechts kijk 

komt een gedaante uit de mist 

voor mij ligt de veranderde glinstering

van Morgen

achter mij liggen de gedoogde stenen

van Gisteren

zal ik wachten

en enkele beledigingen uitstoten

ik kan niet anders 

voor de anderen

Geraard van Heusden

 

Waar ik

Langs Vlaamse wegen

Ook kom

 

Als een likkebaardend kind

Voor een bakkers raam

 

Overal zie ik

De vleesverzekering

Zuid in Gent

Noord in Brussel

 

Al die dijen

Als die curves

 

Ze blijven niet lang

Ze zijn reeds weg

 

Geraard van Heusden

 

 

OLA PSYCHOLA

 

Langs 2 polen

Binnen lopen

 

Van angst tot angst

Van paniek tot paniek

 

Wegkruipen onder een steen

 

Tot die

Zachtjes

Op je hoofd valt

 

OLA PSYCHOLA

 

 

Geraard van Heusden

 

Madame Kanard

waggelt op elke bus

die ik berijd 

bij de vijver

schichtig rond kijken

knikt haar hoofdpijn

met ongetemde haren

Haar is de taak

de notaris tegen te sputteren

vanuit de voorgeschiedenis

Dan zegt ze

"Mag ik even door"

en legt

de zware zwarte notaris-aktes

naast haar 

fier om haar opdracht

Geraard van heusden

 

Aan de overkant

staat ze onder de boom

vol herfstkleuren

ZIJ

vrouw en meisje

feeks van gisteren en morgen

oude dame

gisteren, een kist vol zorgen

de boom

zal staan

na of op haar dood

mij ziet ze niet

de boom beschermt haar

Geraard van heusden

 

Vanop de oude Ruïne 

van de oude kerk

zie ik de overkant

van de bovenste stroom

Fruitbomen zijn er

tussen het grind

en allen plukken traag

Rustig dragen de vrouwen

manden vol oogst

en kinderen spelen

bij de oever

daar, 

        aan de overkant

Geraard van Heusden