Een kennis van een
kennis zo zou je hem kunnen noemen. Een beetje eenzaam denk ik. Wat vreemde
jongen die toch zeer aangenaam in de omgang is. De kennis van de kennis, niet
de persoon zelf heeft al meerder malen laten vallen dat hij de indruk heeft dat
die kennis wat eenzaam is. De violen worden gelijk gestemd. We kunnen een blind
date organiseren.
Een vriendin van de
vriendin van een vriend zou je haar kunnen noemen. Vriendelijk, aangenaam en
nog leuk uitziend ook. Vreemd dat ze alleen is. De vriendin van een vriendin,
niet de persoon zelf stelt dat we haar kunnen koppelen of minstens voorstellen.
En zo gebeurt het. We brengen
een bezoek aan het museum van Schone kunsten. Ik breng de kennis mee, zij de
vriendin. Het begin is wat schuchter en stroef “Hallo, dit is een kennis”
“Goede middag mag ik een vriendin voorstellen”. Maar al gauw zijn we aan de
praat. De discussie is leuk en hitsig met de nodige cynische opmerking over het
museum en de “kunst”. Een stapje in de wereld en een pintje drinken horen er ook
bij. Het nieuwe trendy café van het museum is de plaats om verder kennis te
maken. Ik besluit te verdwijnen maar dring erop aan dat de kennis en een
vriendin blijven om elkaar te leren kennen. Later hoor ik dat ze samen naar de
nieuwe Potter gaan.
Een paar dagen later
vind ik ze bij een brochette in de Pallieter. Toevallig maar niet ongepast. Ik ben
tevreden dat de date werkt. Na wat gekeuvel en gesmul staat een vriendin op om het
stad in te trekken. Ik verwacht dat een kennis ook gaat. Samen uit samen thuis
zegt men. Maar hij blijft en doet teken dat ik ook moet blijven.
“Ge hebt weer iets gearrangeerd.”
“Goed, he” “Wel heu, ik weet hoe ik dat moet zeggen maar …” “Bedank me later,
hoe ver staat ge ?” “Wel heu … Ik moet er ook vandoor”
Blijkbaar ben ik op glad
terrein gekomen. Er broeit iets.
Later ontmoet ik de
kennis van een kennis, dus niet de persoon zelf. “Weet ge, er is een haar in de
boter” “Oei zijn er problemen” “Weet ge, die kennis van mij, enfin van ons, die
heeft iets belangrijk te vertellen. Het zou te maken hebben met uw pogingen.”
Komt een kennis van de
kennis op de proppen. “ Ik heb iets belangrijk te vertellen” “Ah is er schot in
de zaak ?” “Wel we zien elkaar wel regelmatig. Het is een leuke meid.”
“Uitstekend, doe zo voort” “Ik moet wel iets belangrijks kwijt” “zeg maar” “Ik
ben homoseksueel”
Ja lap, ge doet dan ne
keer iets voor een kennis.
Het gesprek wordt
afgerond en ik blijf met mijn twijfels dat een vriendin dit niet snapt.
Een dag later loop ik
haar tegen het lijf in de Fnac. Ze snuffelt tussen de fantazy romannetjes.
“Hallo” “Hoi” “We
zouden eens moeten praten” “Feitelijk wil ik iets zeggen” “De zaak ligt
misschien ietwat gevoelig”
Koffie in de Midi
tussen de oude en de nieuwe advocaten.
“Weet ge die kennis
die ge mij hebt voorgesteld” “Ik dacht dat het klikte, maar het is misschien te
vroeg” “ Maar er is toch een probleem” “Ah, ik dacht dat het goed ging. Maar ge
hebt gelijk er is iets” “Luister ik apprecieer wat ge tracht te doen maar er is
iets” “Ik zal u laten uitpraten” “Ik ben homoseksueel”
Ja lap
Maar in feite : eind
goed al goed.
