Een paar woorden
's avonds klinken ze beter

een vaste grip
je huid voelt trillend warm

vier ogen kruisen elkaar
een traan blinkt
en ik stoot mijn cola om

Geraard van Heusden

Mijn boom
je bent ziek
Verweerde wortels voeden niet meer
Bruin en oranje is de kleur
Wind speelt krakend
Leegte zingt stilletjes mee
Niets buigt
Niemand merkt iets

Geraard van Heusden




Mijn ogen zijn mij ontrukt
De duisternis omarmt me
Je streelt mijn haar
En sluit de deur

De groene lente
Staat zwijgend aan het venster
Ik zie niets meer
Dan mijn eigen pijn

Geraard van Heusden




Recht tegenover elkaar
Elk in elkaars leven

Ik hou van je
Ik zie je graag

Cola over de zieltogende tafel
De breuk besmeurd
Woorden vol pijn

Sorry

Mijn geluk is het zijn
Neem me niet kwalijk dat ik hem haat

Geraard van Heusden

Het is vandaag de dag van de Bultenaar
Als alle gedrochten boven komen
En door de stad wandelen

Gebogen onder eigen leed
Verdoemen ze, vloekend, de aarde

De dag van den Bultenaar
De zon grijnst naar een blinde
De bultenaren heffen het hoofd
Verontschuldigend voor hun bestaan

De ogen richten zich op
Last en pijn overwinnen
De Bultenaar sterft

Geraard van Heusden



Nacht
Kilte en stilte
Nacht
Schaduwen glijden
Het mes is beschermd

Zij weet niets
Het mes is snel
Als een schaduw glijdt ze weg

Geraard van Heusden



Een stralende blik
De ogen weg van hier
Haar handen aan de keel
En wolken zwart haar
Zo stapt mijn noodlot voorbij

Stil sla ik gade
De schikgodin wandelt verder
Angst omhelst de nacht
Zij weet wie sterven gaat

Geraard van Heusden

Nacht
Stilte en kilte
Nacht
Schaduwen glijden,
Beschermen het mes

Zij weet niets

Het mes is snel
Als schaduw
Glijdt ze weg

Geraard van Heusden



Haar ogen waren vreemdeling
Haar glimlach was zacht

Achter gesloten ogen kust ik haar

Onze vingers zwommen in de lucht
Ze ontdekten vergeten betekenissen
Van zelfuitgevonden woorden

Geraard van Heusden



Mijne heren, u ter grave dragen
[geeft mij zo'n eer
dat ge u kunt indenken dat mijn dagen
reeds lang ter ziele zijn gegaan
ge beseft niet welke werelden ik zag

draagt men mij ter grave,
elke dag,
laat niemand tranen en iedereen zeggen
de velden dragen veel vruchten

de dag van mijn grap

Geraard van Heusden