Het is vandaag de dag van de Bultenaar
Als alle gedrochten boven komen
En door de stad wandelen

Gebogen onder eigen leed
Verdoemen ze, vloekend, de aarde

De dag van den Bultenaar
De zon grijnst naar een blinde
De bultenaren heffen het hoofd
Verontschuldigend voor hun bestaan

De ogen richten zich op
Last en pijn overwinnen
De Bultenaar sterft

Geraard van Heusden



Nacht
Kilte en stilte
Nacht
Schaduwen glijden
Het mes is beschermd

Zij weet niets
Het mes is snel
Als een schaduw glijdt ze weg

Geraard van Heusden



Een stralende blik
De ogen weg van hier
Haar handen aan de keel
En wolken zwart haar
Zo stapt mijn noodlot voorbij

Stil sla ik gade
De schikgodin wandelt verder
Angst omhelst de nacht
Zij weet wie sterven gaat

Geraard van Heusden