De trein schokt wat na. Naast mij tracht een lange man zijn benen in een goede houding te leggen. Zijn voet haakt hij onder zijn knie en dan draait hij zich

en vindt de oplossing Hij schuift de benen onder de kakigroene bank rechtover ons. Maar nu stapt een tweede lange man op. Er is maar één plaats vrij. Hij

installeert zich rechtover ons. De beide lange heren zijn jaloers van mijn kleine gestalte die rustig in mijn hoekje zetelt. Met moeite en gezweet trachtten

beide hun benen goed te leggen en te strekken. Ze raken in de knoop tot Gent-St-Pieters.

De nacht is nog niet weggetrokken als ik uit de tram stap. De koude wind slaat me in het gezicht. Hoewel vroeg, scheuren de auto’s en bussen al lang door de

gigantische lanen. Het hoofdgebouw tekent zich dreigend af tegen de beginnende grijste. Tussen de straat en het kantoor is er de muur en het draaihekken, dat

elke week wel eens kreunend sterft. Maar vandaag niet. Gelukkig maar. Ik stap gezwind naar ons gebouw binnen het complex. De witte trappen op. De zaal is nog

donker en vage schaduwen dansen tussen de boeken. Ik knip het licht aan, de magie verdwijnt.

Alles draait rond perceptie
Enkel door te zien/voelen/horen van wat ons omringt weten we waar we zijn, wie we zijn, wie de anderen zijn
En als we nu eens merken dat we niets om ons heen hebben waar we bij horen of gelukkig kunnen bij zijn
Dan moeten we weg gaan ; andere dingen percipiëren ; of dezelfde dingen anders percipiëren
Dus onze perceptie aanpassen.
De enige manier is hypnotica of hallucinogenen en als die geen succes bieden, geven ze toch het voordeel dat de geest die me wegdrijft van de wereld vroeg of

laat vernietigd (syndroom van korsakof, dementia praecox) is

Ik behoor blijkbaar bij de groep van mensen die altijd alleen zullen zijn en nooit een gidsende of strelende hand zullen vinden. Ik moet dus zorgen voor mijn

eigen wereld.
 Ik kan me onderdompelen in de bestaande fantazy (films, boeken, religie) maar meestal zijn die zo kinderachtig en ondoordacht (zoals Wicca of

Elffantazy) en de meeste “heroes” zijn zo’n sulletjes (cf Harry potter) of moeten weer eens de wereld redden en hebben dus geen tijd voor belangrijke dingen

zoals rutig geluk
 Ik kan me richten tot de nieuwe werelden de virtuele onwerkelijkheden maar dan zijn erzoveel andere zintuigen (geur, tast, half gezicht) die niet

voldaan worden. De Perceptie vna de onwerkelijkheid zal dus blijven bestaan tot we de totale virtuele wereld kunnen binnentreden (Avalon, lawn mayer man)
 Ik kan me richten tot de tabletop fatazy

Terugkomend op de gehele redenering kan ik enkel me keren tot de virtuele werelden via computer of via chemie

boterhammen

Boterhammen smeren is een alledaagse bezigheid. Ze verloopt niet zonder

problemen. Ik kocht een heerlijk vers broodje, gesneden. En dan begon

het. Ik haalde de smeerkaas en de paté uit de ijskast en de sla als

versiering. Ik weet niet wie de verpakkingen tekent. Maar de aangeduide

openingsklep van de paté in blinkende plastiek was de enige plaats waar

de plastiek hard gelijmd was. En dan pruts je met vingers, tanden en

messen gedurende een kwartier. Het ging om een dergelijke verpakking

die weer gezond sluit. Sluiten misschien wel maar openen.
Uiteindelijk opent zich de paté. Natuurlijk scheurt het plastieken

hoesje dat weer moet sluiten. Nu de zaak nog op het brood krijgen. Ik

neem een kwartje en begin te smeren. Het brood plakt is zeer breekbaar

en scheurt. Ik smeer dus de plank en niet het brood dat zich ergens in

een hoopje op het einde van het smeercircuit opstapelt.
Ik ben maar niet begonnen aan de boterham met smeerkaas

Ik voel mij
een zot op eerste
ontmoeting
tussen glimlach en traan
tussen pen en doodskist
op de tranengrens
aan de lijkwade
van de wereld

Geraard van Heusden

ik dacht dat jij het was
je ogen, je dijen
je mond, je lippen

alles was er

voorbij de nacht
de zwarte lijnen scheurden
ik keek in je ogen

alles was er

je borsten, je vormen
je lange haar, je grote ogen
ik dacht dat jij het was

dat je niet veranderd was

Geraard van Heusden

het meisje
dat bij mij is
is schoon

ze is er
ze is er niet
ze is er niet meer

ze was schoon
ze zal altijd schoon zijn

ze is er weer
ze is weer schoon


Geraard van Huesden