Hoe droom ik
’s ochtends vroeg
Twee monden
Een gekende geur
De glans
Van een ooghoek
Hoe breekbaar
Is het moment
Van stilte
Wanneer minder beweegt
Maar de tijd verder gaat
Hij scheurt
Telkens weer
Keer op keer
De stilte
Tot niets blijft
Dan vlekken in de wind
Geraard van Heusden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten