Ik weet nu

Dat het gif

Zich spreidt

Als een groene nevel

Tussen de stenen

 

Elke zerk

Zegt iets anders

Niemand weet nog

Wie of wat hij was

 

En het gif

Geeft geen antwoord

 

 

Geraard van Heusden

 

Een witte sliert

Als zilver nevel

Vol gezichten

Waait zacht

Naar het nachtelijke licht

 

Iedere zerk

Wordt geaaid

En elk bij naam genoemd

 

Traag berustend

Gaat de stoet

Verder en verder

 

 

Geraard van Heusden

 

De rotonde

Heeft meer uitgangen

 

Elke dag

Sterven er meer

En meer

Zoals wij

 

De één hier

De andere daar

 

Gisteren verduistert

Elk gezicht

Dat – lijkwit

Een uitgang kiest

 

Geraard van Heusden