Een witte sliert
Als zilver nevel
Vol gezichten
Waait zacht
Naar het
nachtelijke licht
Iedere zerk
Wordt geaaid
En elk bij naam
genoemd
Traag berustend
Gaat de stoet
Verder en verder
Geraard van
Heusden
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Terwijl je thuis zit bij een zoveelste kop koffie stel je de vraag : "Besta ik voor anderen?" Broers (3) komen niet langs (bilja...
-
Weet je Wanneer je ver genoeg Wandelt langs het strand Van de Styx Kom je uit Op mijn terras Vele onverlaten Zon...
-
Het is juli en de lijken komen uit de kasten. Ze zweven rottend door de gangen van het werk en treiteren door hun bestaan alleen de leidingg...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten