is het de wekker
of zijn het de gordijnen

het stralend gouden licht
van eergisteren
is vervormd tot
het grauw-grijs
van overmorgen

de bladeren zijn nog niet bruin
doch verschijnen
de herfstkleuren
en de late krekels
tussen de eerste spinnen

is dit de dag
dat alles in bed kruipt
en zich induffelt
tegen de donkerblauwe gedachten


Geraard van Heusden

Wat is een deur
anders dan
een plank
tussen hier en daar

waarom zijn er sloten
mag hier en daar
niet samen zijn

iedere ochtend
de deur openen
en stappen tot
de volgende deur

tussen die deur hier
en die deur daar
is een onbestaande wereld

overvolle straten
en
pijnlijke voeten


Geraard van Heusden

een meisje
komt buiten
met een geschenk

net verpakt in
blauw papier

eindelijk gevonden
voor de zoveelste
verplichte glimlach

of misschien
zo maar
een gedacht

wachtend op de
verwonde gezichten
wanneer vingers
het papier scheuren

Geraard van Heusden

Je weet het niet
maar je loopt
altijd aan de zelfde kant

een Winkelstraat
een museumgang

Je merkt niet
dat - aan de andere kant-
een winkel, een patisserie
een schilderij, een beeld
is weggelopen

Pas na 50 jaar
in de zelfde stad
vraag je
"Waar woon ik?"

De sleutels passen
het behang is vergeeld
en de sleutels zijn er nog

Maar de Computer laat het afweten


Geraard van Heusden

Een losbol
                     was ze
Sabine recht tegenover Ter Plaeten

Soms of soms niet
met Erwin of met gelijk wie

Haren nooit gekamd
Doch altijd onderscheiding
tussen alle meisjes

Zoenen : steeds op de lippen
soms iets meer
wanneer ze wist
dat je vrij was
na middernacht

Losbol en hevig
Zo is ze altijd geleefd
tussen cursussen en lakens


Geraard van Heusden

Voorbij

Het is voorbij
achter de deur
wacht alles op het woord

Stappen langs kasseien
tot de laatste splitsing
de laatste beslissing

links vooruit
rechts achteruit
je kan ook
gewoon naar huis gaan

aan de hoek
is er niemand meer
de boeken zijn toe

gewoon naar huis gaan
en rusten
tot overmorgen


Geraard Van Heusden

De gevilde man
ligt vlak gestreken
tussen bureel en haard

zijn gevilde vrouw
ligt netjes gevouwen
tussen zijde papier
in de grote zolder kast

Geëuthanaseerd speelgoed
drijft in Formol- bokalen
achterin, voor labo-onderzoek

Wie was hij of zij ?
waarom wordt niet ik
onderzocht ?
en wie speelt met het speelgoed ?

Geraard van heusden
(Met dank aan het Dr Guislain museum)

De deur is dichtgevallen

En zo verdwijnt

De laatste stof-licht-straal

De kamer is veilig gesloten

Geen windstoot

Beweegt de inspiratie

De bladzijden blijven

Rustig liggen

De duisternis omarmt

De ruimte

En niemand is aanwezig

Alles is stopgezet

Tusen de afwezige meubels

Is het hard laveren

Naar boven of onder

Nergens is er iets

Geraard van Heusden

bruine kroeg

Haar ogen zijn

Niet recht-lijnig

Ze bezoeken

Mijn onderbewustzijn

Bij mijn linker-slaap

Ik zoek bij haar

Een lijntje tussen haar oren

Dat luistert

Naar mijn verlangen

Wie drukte ze neder

Hoe zijn wij

Naakt onder de lakens

We tasten elkaars woorden af

Schuwen elkaars blik

En spelen

Met elkaars vingers

Achteraan in de Bruine Kroeg

Geraard van Heusden

4 Woorden

4 woorden staan aan de deur

Ik ga naar morgen

Gisteren waren ze er ook

En vandaag ben ik er

Of toch niet

Iedere dag zo rond 9.30

Bellen ze aan mijn deur

Ik zie ze amper staan

En moet zoeken onder de voetmat

Maar toch

Halen ze me uit de slaap

Geraard van Heusden

vraagpols

Bij de oude eik

Dicht bij de vijver

Slaapt een oud kind

Dromend, vragend,

In vage tijden

Welke pols eerst ?

Of een kogel ?

De pillen zijn verspreid

Onder vernietigende zolen

Twee blikken bier

1 sigaret

17 pillen

Niets gaat voorbij

Alles blijft

Welke pols eerst ?

Geraard van Heusden

lesbisch huwelijk

Het is een drikoppige

Paradox

Iedere dag dat

Je ze nodig hebt

Zijn ze er niet

En Wanneer je

Alleen wil zijn

Ben je in een groep aan zee

Wanneer je leest

Is er geen licht

Of teveel lawaai

Het is een lesbisch huwelijk

Met de bruid

In een doodskist

Met een te klein deksel

Geraard van Heusden