zondag 31 juli 2022

 


ik ben een man


van vele wonden

 

de   haken   trekken

bloederige    strepen

over   mijn   amorf  lichaam

 

de nacht is

mijn

gedroomd

p a r a d i j s

 

aan de poorten

van                  M  e  t  r  o  p  o  l  i  s

 

de deuren staan             open

en de geuren van trage      DOOD

drijven op klagelijke tonen

 

 

de lange lanen

zijn kronkelende

slangen

die gift zijn

voor mijn blinde ogen

 

Geraard van Heusden


 



C’est le cercle fou et envoûtant

Le cercle des feux follets

Qui dansent

 

C’est le cercle tournant

Des sorciers et des boucs

Des sérieux d’aujourd’hui

 

C’est le cercle de toujours

D’aujourd’hui et de hier

De demain et d’antan

 

C’est le cercle de ceux d’aujourd’hui

Qui blessent, reblessent et blesseront toujours

 

C’est le cercle de ceux qui passent

Ceux que tu ne seras jamais

Et qui t’envient

De ne pouvoir être eux

 

C’est le cercle de ceux qui encerclent

Les fous les mécréants

Ceux qui savent rire

Et les montrent du doigt

 

C’est le cercle des autres

Mangés d’aujourd’hui

 

Mécréant je suis

Mécréant je resterais

Encerclé par ceux d’aujourd’hui

 

Geraard van Heusden


zaterdag 2 juli 2022

 



ik weet niet 

of letters kunnen helpen

ze zijn vage weergave

van wat ik meemaak

ze zijn een gebarsten spiegel 

van wat ik niet meemaak


ik weet niet of 

woorden kunnen helpen

ze zijn een papieren versie

van de pijn


de letters

de woorden 

zijn onschuldige narren 


ze mogen niet buiten spelen.


Geraard van Heusden

 

3 maal 5

ochtend naast een beslissing

de eerste kerf is 

3 maal 5

geleden


ik was toen verliefd

verlangen lust en woede


3 maal 5 keer

sloot ik de keel

duwen en morzelen

tot de grijze ogen draaien


DICHTERSMOORD

ZELFMOORD


3 maal 5 


herinner je

ik was verliefd

jij waart verliefd

zij was verliefd

wij waren verliefd

jullie waren verliefd

zij waren verliefd 


en elk op een ander


3 maal 5

de eerste kus

duur het langs 

een iedereen keert zich af


3 maal 5

is uitgestoten

weggepest

uitgelopen

tot een verplicht

gesticht 

        tot een kerk


en vandaag is er

DICHTERSMOORD


De nacht dat wij buiten mogen

als een oude late bloesem

gevlucht en vermomd

in een monnikskap

zodat elke dichter vergeten is


en vandaag is er 

DICHTERSMOORD


in de berm ligt de pop

waterhoofd kinderkop

weggegooid naast mijn lijk

achtergelaten dichter


vergeten tot de maan de man beschijnt

3 maal 5 keer achtergelaten


vandaag is er

dichtersmoord

bij elkaar

in elkaar

van elkaar weg

zomaar weg

omdat ik je niet binnenliet


gesluierd aan mijn deur

aan mijn grafkelder


samen in een kind

van twee nachten

of 3 maal 5

tot de zon op komt want dan is er 

dichtersmoord


Mijn donker lief, 

kwade handen brachten ons samen

en van daar storm ik

tussen modder en bloed


Mijn lief is thuis

in tranen afscheid

vandaag eindigt alles

vandaag is er

DICHTERSMOORD


engelenvleugels zijn niet meer

ik vlieg niet


Geraard van Heusden



woensdag 22 juni 2022

 


Hier beneden

tussen algen en schelpen

verschijnt het stijgend geheugen


Vermomt als ideeën 

en luchtbellen

danst het hoger en hoger


ik kan niets zien

hier beneden

in mijn ziel


Toch 

is er zo diep rust

omdat alles

boven ontploft 

aan de voeten van 

Stephen Dedalus


Geraard van Heusden




donderdag 16 juni 2022

 


Wanneer de kin

niet duidelijk 

getekend is

valt elk gezicht

van zijn sokkel

en is elk oog

doof of blind

en zelfs 

Picasso of Dali

kan het niet redden


Geraard van Heusden

 


Alles start

om 1 uur

of dag of nacht

en sluit 

om 7 uur

of dag of nacht

elke dag 

verloopt verminkrt

van start tot einde

in waarheid 

is er niets gebeurd 


Geraard van Heusden 

 



Hoe graag

zou ik stoppen

terug-lopen

zodat

elke morgen

de ochtend van gisteren is


zodat elke avond

de zon opkomt

om het verleden te vergeten


tot de toekomst 

en elk afscheid 

een groet wordt


Geraard van Heusden



 


Er is steeds 

een kolk

in mijn horizon


zo ver de ogen zien

is er een bocht

in de baan

voorbij het strand


de deur is open

en gebarsten


de wolken drijven weg

wegens de draai

in de horizon


Geraard van Heusden



 


Al is mijn toren leeg

vandaag kan ik 

de deur sluiten

den glasramen vlammen

met lentekleuren

en naast de deur

bloeit eindelijk 

de magnolia

ik kan eindelijk rustig weggaan


de wolken dienen tot wat ze gewezen waren


Geraard van Heusden



 



Ook al 

is mijn toren stil

en geen klank 

zoals de Latijnse klokken

ik kan enkel

hen bekijken 

zen zijn wat ik niet kan zijn

is er ooit een 

glimlach

sarcastisch onschuldig


wat ik beid 

wenst niemand

wat ik stil zeg

 is niemands oor

wat ik ben 

durven ze niet kennen


iedere dag opnieuw

zweven mijn gevoelens

verder dan elk kan zien

telkens weer moet ik me verbergen


Geraard van Heusden



dinsdag 14 juni 2022

 


het is steeds daar

als de Forte-toets tijdens de Sonates


keer op keer

als de eerste druppel

wanneer je uitgaat

zonder paraplu

als de wind je onthoedt

en je de rug toekeert


de volgend ochtend

is verraderlijk verdwenen

en het bloed is echt


het is steeds daar


Geraard van Heusden 

 



Het is een stap

in het licht

eerst één 

dan twee 

dan meer


een zelfde licht

schimmig vanuit de zee


het is een vlucht

in wat niet meer bestaat

of zal zijn


daar alleen 

schijnt de zon en de zeespiegel


een stap is meer dan nodig


Geraard van Heusden