Welkom,
kom binnen
en laat iets van je vreugde.
Waag je stap
langs planken tussen modderige graven,
voorbij het jonge marmer.

Kom langs vergeten ouders,
naast verkoolde bomen.
De dichter licht ze niet meer op,
hun zerken zijn verzonken.

Ooit waren er reuzen en draken,
nu komen enkel
rouwenden en priesters zwart.

Welkom,
rust en slaap
tussen knobbels en knoken.



Geraard van Heusden