Ik herinner je lange zwarte haar,
je ingebonden laarsjes
op trappen van Blandijn.
zoethout en thee
je lokken door mijn vingers.
Het is een zevenjarige droom.
Wat heb ik toen gezegd :
“Ik hou van je, ik zie je graag.”
aan jou en je speelse blik.
Het is een zevenjarige roman.
Ik herinner tranen in Antwerpen,
koorts in Brussel.
Mijn cola voluit over de zieltogende tafel,
het afscheid ingezonken en je woorden van pijn.
Je grote natte ogen brandden me.
Je zit aan de piano
je bent zwanger.
Ik zou je kunnen toedichten
maar dichters worden uit de hemel geweerd
en in de hoek gedreven.
En vandaag zeggen ze :
“Ze is lelijk geworden.”
Geraard van Heusden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten