een berk verkrampt
versnijdt zijn wit kleed
achteraan bij het kruis
ik zie ze liggen
allebei op hun zerk
niet kibbelen nu
of Frans kijken
maar genieten van de regen
ik zie ze verzinken
zonder afscheid
zonder beweging
al wat blijft is
zwarte kennis
Geraard van Heusden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten