Een goed boek uitgelezen hebben is als een vriend of een vriendin die u verlaat. Er blijven mooie herinneringen alsof je de ding samen beleefde. Maar nu is het gedaan.
Zopas draaide ik de laatste pagina van "Notre Dame de Paris" om. V.Hugo is dan wel gedateerd en dood, zijn boek is het allerminst. Het is zwaar om lezen en grote delen hebben te maken met middeleeuwen, Parijs of architectuur. Het had ook alle dingen om me te bekoren : een dove mismaakte sukkelaar, een gedoemde geest, een mooi meisje en iedereen sterft op het einde. Wel niet iedereen: de geit en de filosoof overleven.