Opmerkelijk

                                                               Oma’s zitten altijd links

                                                               Brood bij vegetariërs is zwaar

Ben ik alleen die

                               De wereld observeert

 

De dagen gaan voorbij

                                               En de dokters vinden niets

 

Ben ik al dood

                                               Dan hoef ik niet op te staan

 

Iedere dag treedt de zon traag

                                                               In mijn slaapkamer

 

Geraard van Heusden

 

KRAWITEL

KARPONKEL

KRAWOUSTEL

 

Vijf frank meer voor de dokter

Vijf frank meer voor Haantje de minister

Tien frank uit mijn zak

 

Ik zit

Op de hoogste tak

Van de laatste boom

In ’t Citadelpark

De mensen eten de bomen

Uit verveling

 

De kleur vandaag is zwart

Gisteren carmijnrook

Morgen azuurblauw

Maar de klok staat stil

 

Ik omvat de zoete bast

De takken schieten wortel

Mijn haar wordt groen

 

Sinds de energie op is

Roepen alle idioten

BROEM BROEM

 

Omdat hun voeten lui zijn

KRAWITEL KARPONKEL KRAWOUSTEL

Geraard van Heusden

 

 

 

Meermaals

Trachtte ik te leven

Zoals meerdere anderen

 

Gewoon

Een stap op de bus aan het Zuid

Dan ben ik op de Korenmarkt

 

Maar

Anderen zijn anders

Dus blijft niet anders

Dan huiswaarts te keren

 

Vandaag of morgen

Probeer ik opnieuw

 

Vandaag of morgen

Keer ik huiswaarts

 

En dan

Beschuldig  ik mezelf

Anders te zijn

 

Geraard van Heusden

 

Schrijven is een krachtige daad

De personages

Zijn vluchtig of net niet

Sommige kleven aan papier

Anderen wandelen weg

Wie blijft ??                       IK NIET

 

Doch zijn er dagen

Waar een verhaal zich schuilt

Daar, achter de spiegel

Of onder de berg bladeren

Van een winderige november

 

Is schrijven een krachtige daad ?

Zwijgen nog meer

De tong trilt

En iedereen zwijgt

Mag ik spreken ??

 

Wanneer iedereen spreekt

Is er lawaai                         Mag ik nog wat zeggen ?

 

De stem van de schrijver is een pen

Want de machine weet niet waar de letters moeten staan

 

Geraard van Heusden

 

 

Voor mijn doop

Kreeg ik

5 flessen bier

                4 dozen slaap

                               3 dosissen bloed

                                               2 Messen

                                                               1 Strop

 

Van de kerk

Kreeg ik

1 Strop

                2 Messen

                               3 Dosissen bloed

                                               4 dozen slaap

                                                               5 flessen bier

 

 

Geraard van Heusden

 

Mag ik

Met elfen en sylfen

Wandelen

Langs kollen en Kobolden

In de achtertuin van mijn hoofd

 

Ik ontmoet er

Lewis Carol of Conan Doyle

En ook

De laatste leproze van Gent

 

Verward gekleed

In oude Brugse kant

En Parijse Boa’s

Van oud Roze

Gewapend in witte dons

 

De enige demonen hier

Zijn oude vrienden

 

Geraard van Heusden

 

ik ben de zwarte ganesha

de schoorstenen zijn gehandicapte vingers

ik slurf 's nachts

langs mijn eigen nachtmerries

en vrees hen uit te spreiden

ik wagel door de straten

en begroet elk die

ongeluk zoekt

en dan kruisen mijn ogen

schoonheid

opzij gezet door haar geliefde

maar mijn slurfig voorkomen

belet haar mij uit te nodigen 

op een kopje vergiftigde thee

Geraard van Heusden

 

Neem mijn hand

mijn goede hand

aan de juiste kant

hoeveel handen heb ik dan

strelende dodende handen

speelse gewapende handen

stikkende egoïstische handen

geef mij een hand

ik spijker hem bij de collectie

aan mijn deur

toen ik je buiten liet staan

zoveel handen hebben me toen

weer binnengetrokken

als ik nu terugkijk 

zie ik enkel de nagels

als wezen van mijn handen

op de grond bij 

de bespijkerde deur

Geraard van Heusden

 

De nacht draagt klauwen

Lang zwart sleepschreeuwen over de vloer

Ze snijden lijnen in de duisternis

De leegte van de levenden

Die geen recht hebben op mijn macht

 

De nacht zwijgt

Hoog en hautaine

Als een verbolgen minnares

Die een man vindt in mijn bed

Iemand die geen recht heeft

 

Den nacht draagt klauwen

Lang zwart slepend over de vloer

De nacht snijdt klauwen

In mijn bestaan

Want ik laat anderen binnen

 

Tot mijn spijt moet ik jullie dus vragen

Verlaat mijn nacht en macht

 

Geraard van Heusden, miles

 

Angst is iets

Dat niemand kent

Het kent iedereen

Uit de kinderlijke nacht

Naar een vrees

Verder dan je leven

Inderdaad, want

Ik ben bang

          

Jij bent bang

                      

Hij is bang

                                 

Wij zijn bang

                                             

Jullie zijn bang

                                                             

Zij zijn bang

Enzovoort

 

Tussen rijen, in de New South Wales bibliotheek

 

Ze herschikt

tot volgende rendez-vous,

 

rent op ladders,

schuilt in een gebonden reeks.  

 

Waar zij ontmoeten,    

spelen ze schaak,

 

waar de portier je tassen opent          

en de shop klein is.

 

Deze editie is te eenvoudig.

 

Nu speelt Schubert op Youtube

in een kamer met een modern balkon.  

 

Nu dansen we op de golven van

luidsprekers.

 

Met haakjes op de rug

kleed ik me uit

met een touw om het middel.

 

Het is een episch werk van

miniatuurtjes en dieren die huilen,

het vergt veel uithoudingsvermogen.

 

Hoe kom je erbij dit met Ravel te combineren?

 

Zij dansen onder een brug,

op een kruispunt met een radiospeler en McDonalds,

 

zo gaat de spanning weer liggen

 

 

Wie legt een gedicht op tafel ?

Je vraagt

“schrijf je nog ?”

Ik antwoord

“soms …”

 

Woorden zijn

Bevriende letters

Die van inkt houden

Een pagina is leeg

Tot de letters Seks hebben

En inkt vloeit

 

Je baart een woord

Dat groeit tot zin

En een volwassen boek

 

Of

Ontspoort tot een gedicht

 

Geraard van Heusden

 

Suiker bij de champagne

De dage korten

En sommigen denken aan een boom

 

Langzaam

Komt de kou

De nachten zijn langer

Dan ooit

 

Een glas

Een geschenk

En allen aan de dis

 

Sommigen dansen

Naakt in de mist

 

Is het weer zover ??

 

Geraard van Heusden