donderdag 23 april 2009

een kennis

Een kennis van een kennis zo zou je hem kunnen noemen. Een beetje eenzaam dacht ik. Wat vreemde jongen die toch zeer aangenaam in de omgang is. De kennis van de kennis, niet de persoon zelf had al meerder malen laten vallen dat hij de indruk had dat die kennis wat eenzaam was. Dus de violen werden gelijk gestemd. Zouden we een blind date kunnen organiseren.
Een vriendin van de vriendin van een vriend zou je haar kunnen noemen. Vriendelijk, aangenaam en nog leuk uitziend ook. Vreemd dat ze alleen was. De vriendin van een vriendin, niet de persoon zelf stelde dat we misschien haar konden koppelen of minstens voorstellen.
En zo gebeurde het. We brachten een bezoek aan het museum van Schone kunsten. Ik zou de kennis meebrengen, zij de vriendin. Het begin was wat schuchter en stroef “Hallo, dit is een kennis” “Goede middag mag ik een vriendin voorstellen”. Maar al gauw waren we aan de praat. De discussie was leuk en hitsig met de nodige cynische opmerking over het museum en de “kunst”. Een stapje in de wereld en een pintje drinken hoorden er ook bij. Het nieuwe trendy café van het museum was de plaats om verder kennis te maken. Ik beslot te verdwijnen maar drong erop aan dat de kennis en een vriendin wat bleven om elkaar wat te leren kennen. Later hoorde ik dat ze samen naar de nieuwe Potter zouden gaan.
Een paar dagen later vond ik ze bij een brochette in de Pallieter. Toevallig maar niet ongepast. Ik was tevreden dat de date werkte. Na wat gekeuvel en gesmul stond een vriendin op om naar stad te trekken. Ik verwachtte dat een kennis ook zou gaan. Samen uit samen thuis zegt men. Maar hij bleef en deed teken dat ik ook moest blijven.
“Ge hebt weer iets gearrangeerd.” “Goed, he” “Wel heu, ik weet hoe ik dat moet zeggen maar …” “Bedank me later, hoe ver staat ge ?” “Wel heu … Ik moet er ook vandoor”
Blijkbaar was ik op glad terrein gekomen. Er broeide iets.
Later ontmoette ik de kennis van een kennis, dus niet de persoon zelf. “Weet ge er is een haar in de boter” “Oei zijn er problemen” “Weet ge die kennis van mij, enfin van ons, die heeft iets belangrijk te vertellen. Het zou te maken hebben met uw pogingen.”
Komt een kennis van de kennis op de proppen. “ Ik heb iets belangrijk te vertellen” “Ah is er schot in de zaak ?” “Wel we zien elkaar wel regelmatig. Het is een leuke meid.” “Uitstekend, doe zo voort” “Ik moet wel iets belangrijks kwijt” “zeg maar” “Ik ben homoseksueel”
Ja lap, ge doet dan ne keer iets voor een kennis.
Het gesprek werd verder afgerond en ik bleef met mijn twijfels dat een vriendin dit niet zou snappen.
Een dag later liep ik haar tegen het lijf in de Fnac. Ze snuffelde tussen de fantazy romannetjes.
“Hallo” “Hoi” “We zouden eens moeten praten” “Feitelijk wel ik zou iets willen zeggen” “Wel feitelijk ligt de zaak misschien ietwat gevoelig”
Koffie in de Midi tussen de oude en de nieuwe advocaten.
“Weet ge die kennis die ge mij hebt voorgesteld” “Ik dacht dat het een beetje klikte, maar het is misschien te vroeg” “ Maar er is toch een probleem” “Ah, ik dacht dat het goed ging. Maar ge hebt gelijk er is iets” “Luister ik apprecieer wat ge tracht te doen maar er is iets” “Ja maar ik zal u laten uitpraten” “Ik ben homoseksueel”
Ja lap
Maar in feite : eind goed al goed.

zaterdag 18 april 2009

Het spook

Aan de Brusselse Zavel
heb ik even gezien
Nonkel Jan
handen vol engel

Geraard van Heusden
De lucht is ijl verbrand
bruin de afgebladerde kachel
in vervlogen warmte
sinderen de herinneringen

moeder alleen aan de stoof
vader boven de stoof
in zijn kader

tegen de nachtblauwe kamer
is haar gelaat wit

de tijd komt wel

Geraard van Heusden
Kleine Bakkerijprodukten
In de schroot van de geschiedenis
vind je de geweldige jeugd van tegenwoordig
schreeuwend : "Ontdek de ster"

Want je moet kunnen kiezen
seizoensgroenten zijn immers
rijk aan vitaminen

Je mag alleen niet overdrijven met kruiden

Geraard van Heusden

maandag 13 april 2009

C’est le cercle fou et envoutant
Le cercle des feus follets
Qui dansent

C’est le cercle tournant
Des sorciers et des boucs
Des serieux d’aujourd’hui

C’est le cercle de toujours
D’aujourd’hui et de hier
De demain et d’antan

C’est le cercle de ceux d’aujourd’hui
Qui blessent, reblessent et blesseront toujours

C’est le cercel de ceux qui passent
Ceux que tu ne sera jamais
Et qui t’envient
De ne pouvoir être eux

C’est le cercle de ceux qui encerclent
Les fous les méréands
Ceux qui savent rire
Et les montrent du doigt

C’est le cercle des autres
Mangés d’aujourd’hui

Mécréand je suis
Mécréand je resterais
Encerclé par ceux d’aujourd’hui

Mij kussen zomaar
voorzichtig naderen en le lippen zoeken
lippelend aarzelen met je tong
en dan toch even binnen dringen

en ik moet antwoorden
even krachtig en dadig als altijd
je lippen zoeken en dan naderen
lispellen op je tong
en dan binnen dringen en versmelten
tot één mond


Geraard van Heusden
Hier hoort men
geen gelach of gehuil
hier is alles stil
en vredig kil
afgeschermd van de zon buiten
hier bestaat geen onvrede
alles slaapt
rustig onder marmer
op albasten bedden
hier is de wereld vergeten
het leven tot stilstand gebracht

Geraard van Heusden 1990
‘k zal nooit vergeten
de fiere figuur
welke ze was
toen ik als kind
naast haar stond
terwijl ze me liefkoosde

vandaag is ze
oud en behulpzaam
voor haar tijd

en nu ?
ik zie ze hinkend
wandelen zonder einde
een gezicht
verwrongen van pijn
trage stappen
en een pikkelende staf

moeder van weleer
bazin en heerster
als liefhebbende tiran

en van daag
een figuur
die me tranend
nazwaait

eer zelf
traag pijnlijk
gebroken
weg te hinken

Geraard van Heusden 1989