de suiker smelt traag
in de oude tas
op het geruite kleed

door het doorweekte venster
volgt ze de voorbijgaande wind
een man loopt
een kind schuilt
een wagen plenst

vroeger heeft
klauwen in de zetel

ze denkt terug
en verder terug

vandaag is de kat gestorven
ze heeft de moed niet
haar te begraven

Geraard van heusden

Welkom
kom binnen
en laat iets van je vreugde.
Waag je stap
langs de planken,
tussen de modderige graven
voorbij de jonge zerk.

Kom lands de verkoolde bomen
de dichter licht ze niet meer op,
voorbij de vergeten ouders.
De zerken zijn verzonken
hun inwoners houden het niet meer.

Hierlangs, naar achter
daar schuil ik.

Ooit waren er reuzen en draken,
nu komen enkel
de rouwenden en de priesters zwart.

Welkom,
rust en slaap
tussen knobbels en de knoken.

Geraard van Heusden