zondag 27 januari 2008

Cultureel was het weekend wel. Donderdag stopte ik vroeger op kantoor (tot grote woede van den anderen). Natuurlijk kwam er nog een problematische fax, maar die liet ik liggen.
Ik moest tijdig thuis zijn om me klaar te maken voor toneel, Cyrano de bergerac. Herbert Flack speelde in gent. Zoals steeds vertrok ik te vroeg. Toen ik echter aan de zaal kwam was er een schare volk. Ik wurmde me binnen, want ik had al een ticket. Spijtig genoeg was het zeteltje wat smal en moest ik me schuins zetten tijdens de opvoering. Deze was uitstekend en spectaculair. Maar daar zorgt vooral de kracht van het stuk voor. Eerlijk gezegd was ik het niet altijd eens met de aanpassing van de tekst. Soms miste ik het Frans waar ik na ettelijke voorstellingen aan gewend was.
Vrijdag bezocht ik mijn osteopaat maar dat is niet cultureel.
Na het gebruikelijk middagmaal zaterdagmiddag en het snuffelen in de Fnac, kwam ik aan de hoek van mijn straat. Eigenaardig genoeg hadden ze in de krijgslaan de boxen op het balkon gezet. In het mooiste huis van de wijk creëerde een zangeres en een pianist een nieuw stuk. De genodigden zaten warmpjes in de betaalde zaal en iedereen buiten mocht meegenieten. Nou ja genieten, die moderne stukken zijn niet zo aan mij besteed. Tot overmaat van ramp vergaten ze na de creatie de boxen uit te zetten. En de gans namiddag avond en begin van de nacht weerklonk in de wijk de overdreven luide geluiden van een kabbelende receptie. Maar misschien was dat wel de culturele creatie.
Op zaterdagavond was ik gaan genieten van de creatie van Theater Taptoe in de opera. De aanpassing van Don Giovanni van Mozart aan een modern poppentheater was aangenaam verassend, mooi en poëtisch.
Het weekend was zeer cultureel, met Nightwish in de achtergrond.

dinsdag 22 januari 2008

Ik vond daarnet een haar in de boter. Zoiets dat tussen het smeren en het lekker voorbereiden van de maaltijd zit. En dan is de hamvraag : hoe is dat haar in mijn boter gekomen ? De laatste maal dat ik boter gebruikte is een tijdje geleden. Doch herinner ik me duidelijk dat er toen geen haar in de boter was. Alles verliep en smeerde vlot.
Het haar in kwestie is lang en zwart. Ik heb roestig haar. Het mijne valt regelmatig uit. Ik weet wel wanneer het uitvalt en ik tracht het steeds op te vangen. Dat haar was niet van mij.
Is er misschien een spookminnares die hier haar boterhammen komt smeren en haar haren achterlaat ? Ik weet het niet.
Elke dag heeft zijn mysterie. Vandaag was er een haar in de boter, op meerdere vlakken.

maandag 21 januari 2008

Ik ben de weg kwijt
Gewoon zomaar
Wandelend langs de bossen
Ben ik in mij verdwaald

En als ik iemand vraag
Waar is de weg naar mij
Dan wijst hij steevast
Elders heen

vrijdag 18 januari 2008

De trein schokt wat na. Naast mij tracht een lange man zijn benen in een goede houding te leggen. Zijn voet haakt hij onder zijn knie en dan draait hij zich en vindt de oplossing Hij schuift de benen onder de kakigroene bank rechtover ons. Maar nu stapt een tweede lange man op. Er is maar één plaats vrij. Hij installeert zich rechtover ons. De beide lange heren zijn jaloers van mijn kleine gestalte die rustig in mijn hoekje zetelt. Met moeite en gezweet trachtten beide hun benen goed te leggen en te strekken. Ze raken in de knoop tot Gent-St-Pieters.