De bomen rond mijn graf
Staan in vlammen
Hun wortels wringen zich
Tot mijn vloeibaar lijk
Mijn sappen voeden
Hun magere vruchten
Is zelfmoord nu
De wie en de vorm van dadaïsme
Geworden
Grotesk kinderlijk lijk
Dat als bloedcollage
Schokkend bevolkt wordt
Door allerlei chirurgische dampen
Die wel gemeden komen
Omdat het nu eenmaal moet
Of zijn de collages van lijken
Enkel de laatste daad
Van de kunstenaar
Abonneren op:
Posts (Atom)
-
de ridder rijdt ten queeste alleen hij en zijn paard vechten en doden doet hij om de brode en brengt het hoofd van zijn moeder aan de pa...
-
een vierkant een rechthoek meisjes op de tram ze schrikken van de baardige toerist hij zoekt het station ze weten niet meer waar ze het ...
-
mijn tante leest een goed boek zit met de schouders naar de camera het is het zoveelste boek dat ze leest een bibliotheek vol heeft ze ge...