kan ik de dames van mijn verleden
nog vragen mijn leven te delen
hoeveel heb ik gevraagd
geen woord
en zinnen vol spijt heb ik geschreven
op de zerken van mijn bundels

de dames van mijn verleden zijn twee
echt onbereikbaar en vals in mijn armen
uit wolken gebouwd als spiegelbeeld
van hun vergiffenis

de valse zijn verdampt
uit ontsnapte alcoven

Geraard van Heusden

Moeder Theresa leest een boek.
Het boek is een boom, elk blad een tak.
De bloesems zijn letters.

"Wil je geen tas thee?"
Je wilt nog zeggen :
"Laat ons het hierbij laten."
Doch warme thee laat ons niet onberoerd.
"Laat je maar gaan."

Doch fluistert Moedere Theresa :
"Laat ons het hierbij laten."
Een boek en een tas thee,
een boom achter de zon.

Elke tak staat vol bloesems,
je fluistert :
"Eén tas lust ik wel."

Geraard van Heusden