dinsdag 9 november 2021

 een goed boek 

is als een boom

de omslag is robuust en hard


doch

als je dieper gaat

stroomt het talent

tot in de laatste bladen


een genot voor de handen

de geschepte letters

in de levensstroom

van de tekst


het waaiert uit

in nieuwe en dode takken

alles wordt een blij weerzien


een genot voor de ogen

de gretig gecreƫerde woorden

die als een buitelende rivier

van begin tot einde stromen


het zit hem in de pen

of de schrijfmachine

maar niet in de computer


onder een herfstboom 

herlees ik een goed boek

lezen en herlezen tot

ik weet wat ik moet schrappen

wat ik moet uitscheuren


Geraard van Heusden




 Mijn vriendin, 

Twee vellen wit

gezicht tot aangezicht

lees je wel 

wat ik je toewerp

of gaat het je voorbij 


In de achtertuin

een paar woorden en wat letters

bij een tas koffie


weggeworpen handkusjes

letters en woorden

zonder betekenis

voor niemand anders

behalve voor jou


Geraard van Heusden

zondag 3 oktober 2021

 



Nu ook zij

De volgroeide weg kiest

Is er niemand meer

Bij de jonge struik

 

Het bos is leeg gevreten

Door loze toekomsten

 En de dag is gesluierd

In klinkende leugens

 

Niemand

Speelt naast de zetel

Het enige geluid is de galg

 

 

Geraard van Heusden


 



Het lijkt me

Zo onnodig

Dat ik -later-

 

Dag na dag

Nacht bij nacht

 

Hier zal liggen

Wachten tot stof

 

Wat nu moet zijn

Zal gisteren nooit zijn

Zodat ik -later-

kan zijn

 

Geraard van Heusden


 



Ik kan moeilijk

Mijn gezicht

Zo inbeelden

Als de spiegel

Met niets dan

Oog in oog

Met allen die ik achterliet

Tot verwondering van mezelf

 

Die niet wist

Dat ik het niet was

 

 

Geraard van Heusden


zondag 20 juni 2021

 





ik ben vrij

uit de doossood


de deksels 

zijn weggewaaid

maar nu

nu regent binnen


opmerkingen

bemerkingen

beledigingen

LOF


alles regent binnen

sijpelt weg


en zal 

nooit nooit nooit

geloofwaardig zijn


Geraard van Heusden

 



D o o s

o        o

o IK   o

s o o  D

                ik ben in een doos

kijk elkeen

ik ben in mijn eigen doos

                                 sood


niemand weet 

waar hij is


of wat

    wie

    waar ik ben


ik ben de inhoud


ben ik alleen

in mijn grote doos


waar sta ik

boven of onder


een stapel ben ik niet


Geraard van Heusden

 



Iedere dag begint weer

iedere week begint weer


opstaan is moeilijk

de slag is harder

dan vorige dag


vandaag st ik - gewond

op, zonder hulp

zoals gisteren


vecht 

zegt ze

en dan niets meer

dan woorden


in Bloed


Geraard van Heusden



 


Als een kever en een sprinkhaan 

van het studenten-getto

tot de Lievenspoort


voorbij St Amands

naar de achterdeur

van de militairen


een mislukking 

bij mooie ik

zo veel hemel

ben ik rijker


en van kwaad naar erger


ik weet niet wat

of waar 

ik woon in Gent


Geraard van Heusden



 



Vier vierkant meter

links de foto van een bloem

rechts nieuwe gordijnen

die het licht niet beletten


alom rond

mist  en ravijnen

hoofdstenen en marmer


woorden die geen taal zijn

gesprekken zonder spreken

opletten zonder luisteren


en wat verder 

liggen vader en moeder


er is niets

of niemand

of beide


wie weet wie er is


Geraard van Heusden



 



Iedere dag

wandelt ze verder weg

en ik ?

            Ik kan enkel volgen

de kerk 

en het klooster 

is gisteren vergeten


vandaag is er wit 

aan de Lieve-Kaai


tot ik haar zie

aan de treurwilgen


beide zijn we blind

en zeggen enkel BRAAF

te zijn


Geraard van Heudsen



 



At the turn 

of the head

the manticore absorded me


the 9,1/2 eyes

of the hydra

never dreaded me

and who i was

qualified no more

and fled

the nearby worlds


alne and weaponless

i stayed to defend


Geraard van Heusden




 



Waarom is het

dat

wanneer ik omkijk

de lente zover weg lijkt


iedere wolk

brengt herfst

elke wind

herinnert zich

de winter


maar niemand

durft zeggen

wanneer de lente komt


alsof het slecht is

te liegen


zoals elke dag


Geraard van Heusden




vrijdag 11 juni 2021

 



Een kind

ziet , verbaasd

de eerste bloem 

en wijst


ik wacht op 

de zon 

en de eerste stralen


waarom is vandaag

niet eergisteren

en wachten we

met ze'n allen

niet op 

overmorgen


Wie weet

wat het verleden 

brengen zal


zie ik alles

vergeet ik alles

???



Geraard van Heusden




Warhammer Kelten/Barbarians















 

 


hij wandelt

tussen dode straten

in de mist


wie is hij

waar is hij 

wanneer is hij


hij gaf me

een dolk

een mes

ik nam 

zonder vragen


vandaag is er mist

tussen de daken


niemand weet

waar hij wandelt


Geraard van Heusden




 



Het is een zee

waarvan  de golven

verder gaan 

dan vandaag


het water 

rolt binnen

uit eergisteren


de witte kappen

zijn er

sinds een week


het water is ijzig zilt

en snijdt

als een dolk

de dag

uit morgen


Geraard van Heusden




 



Bij de kleine kunstboeken

en later 

in de pastel boekenwinkel

zie ik je


of

 ben jij het niet

Maskers bedriegen


ik durf niet vragen

of jij het bent


want misschien

ben ik het niet


een paar bladen

trekken je aandacht


en voor je opkijkt


ben ik 

braaf 

verdwenen


Geraard van Heusden




donderdag 10 juni 2021

 



Wanneer ik

Nu buiten ga

Zal ik, voorzichtig

Stappen op vriesmadeliefjes

 

Zoals toen, krakend

Ijzerrijm

 

En voor de zon opgaat

Is de wereld wit

Als ooit te voren

 

Morgen is dat weg

En nu reeds verwelken ijsbloemen

 

Vaarwel

 

Geraard van Heusden





 



Een spookdag

Wanneer een vriend

Op dobbelsteen-afstand

Van de dood

Sluimert

 

Elke dag

Of avond

Als geen ander

 

Wanneer hij

Mij, zwijgend, ontmoet

En er

Nog steeds geen antwoord is

 

Een dode ochtend

Wanneer elk antwoord

Te kort schiete

 

 

Geraard van Heusden





 



Het geluk van een eenzame

 

Ik heb geen knuffelcontact(en)

Ik heb geen knuppelcontact(en)

 

Mij wordt niet gevraagd

“Wie mag binnen ?”

“Wie moet buiten ?”

 

Wanneer de blauwe man

Binnenkomt

Vindt hij enkel mij

Gelukkig maar

Ik moet geen afscheid nemen

 

En iedereen maar zaniken

“ik ben alleen”

 

Geraard van Heusden





 




Een oude sergeant

Zit bij de weg

Rechts aan het kruispunt

 

Lijn na lij

Stappen de regimenten

In de verte bulderen kanonnen

 

Stap voor stap

Marcheren soldaten

De vlakte staat in brand

 

Uit de verte

bloederige lijnen

Vriend steunt op vriend

 

Een verscheurde arm

Een vermorzeld oog

Kapotte voeten

 

Jong bloed

 

 

Geraard van heusden





zondag 25 april 2021

 


Mag ik nu

                    na daarnet

"Je" Zeggen

                    en niet meer U


de ontmoeting was snel


voor de straat

en een rode glimlach

ze leek zo mooi

ze was nooit voor mij


nu staan we hier


een verre groet

een portefeuille

om alles te betalen


Geraard van Heusden



 


Onder de oude beuk

speel ik

bij de zetel van mama

                                    papa is onzichtbaar

                                    streng

de zetel kraakt

onder de glimlachen

wanneer ze reikt


waar is nu

de zachte zucht

de warme wind

de grote tuin


waar is iedereen

die toekeken

toen ik speelde

bij haar zetel 


Geraard van Heusden

 



De witte ogen waren eenzaam

de halfnaakte meisjes

de uitdagende billen

                                    Was het een droom ?


recht tegenover de vaten van de Vooruit

lang geleden

                                    Was het gisteren ?


Luide muziek

vrienden die ik ken

et toch wilde dansen


nu is er 

een statig kantoor

alsof de danszaal verkocht is


en waar zijn

de halfnaakte meisjes ??


Geraard van Heusden

 


Tussen twee oude beuken

aan de linker-poort

staat een huis


rode bakstenen

zwart dak

vele vensters


oude luik

nieuwe latten


wat is hier van mij

burcht van mijn kindertijd


er is een onbekende

in de gang

in de kamer

in de tuin


wat hebben ze gedaan

met mijn huis ? 


Geraard van Heusden

 


Nu is het duidelijk

waarom de nacht donker is

omdat 

de wereld, welwillend,

het licht uitdoet

na zwetende zondagen


ze hebben de nacht

niet nodig

voor ongeziene daden

en hopen

dat vrouw en kind slapen

wanneer ze wegsluipen


elke lichtcirkel in twee

en elke schaduw treedt toe

tot de vreemde dans

van de nacht


en wat 's ochtends blijft

is een wrange smaak

en een pijnlijke kater


Geraard van heusden

 



Wanneer 

het spook 

een gezicht wordt

Vlucht de mens

- twijfelend -


de dag eindigt

in bizarre echtheid

wat was is nu

wat zal zijn is nu

bevreemdend


alles is dan toch echt

er zijn ouderen

die me wijzen 

met blauwe vingers


ergens zijn er

anderen 

die de dag

stuk maken


Geraard van heusden

 



Wat brengt de ochtend? 


eerst licht 

dan je ogen


Wapperend gordijn

in een te late ochtend


wie eerst uit bed

wie lacht

tussen de lakens


en dan 

2 koppen koffie


wat brengt de ochtend ?

een dag 

een moment 

van licht in je ogen



Geraard van heusden

 



In de late achtend

schalmeien in de verte


als vergeten herinnering

hier knielden we

onwetend


onder hoge gewelven

en bij witte pilaren

waren er

onbestaande vragen


Vandaag

zingen ze

lispelend in de verte


Ik besta nog

Geraard van heusden

maandag 25 januari 2021

 



it is a ghost-day
when a friend lies dying
a die throwing distance
between evening and night

A day like no other
a night as always

When he passes
silently
we still
have no answer

a dead morning
when all words ar far away
when answer
as silent

Geraard van Heusden



donderdag 21 januari 2021

 







Op de vlucht voor
Cocori Cocorona
verdwaal ik
in het Museum

Verboden richting
aan de wandtapijten

Verplicht links
bij Frits Vanden Berghe

Geen doorgaan
bij Permeke

Wegomleiding
via Ensor

en nog steeds
na 5 dagen
ben ik er niet uit

Geraard van Heusden


vrijdag 15 januari 2021

 



Stille Oceaan bij Gent

De platte massa
met monseigneur
legt aan
bij Het SMAK
waar vroeger water was

Elk stapt
stoutgezind van de boot
en vecht voor onze rechten

Woedend
omdat ze nergens
een pint krijgen

ze leggen
hun zaken en zakken
in de rechter kamer
van het museum