Het uur van de wolf

De nacht is leeg,
geen schreeuw van wagens,
geen krekelgeslijp.

Pen, inkt en doodskist
dansen op deze grens.

De slaap vlucht
tot een doorkloven week.

Het is de draaischijf,
het middelpunt van een etmaal.
Wanneer de wachters van de nacht
ongewild rustig slapen
en de heraut van de dag
nog niet rondrijdt

De schimmen van mijn moeder
en nonkel Jan
zijn gevlucht
achter de boom.

Mijn letters,
bij walmende kaarsen,
zijn vervloekt.

Tot morgen houden ze stand
dan wordt alles papier


Geraard van Heusden