Ik sluit mijn boek,
het is een goed boek:
de letters zijn mooi gelijnd
de paragrafen beginnen met een hoofdletter.
Ik sluit mijn boek
de bladzijden ritselen
als herfstbladeren.

Ik kijk op
er is een lege stoel.
Hoelang ben je al weg ?

Ik herinner je lange zwarte haar
je ingebonden laarsjes.

We gingen samen naar huis,
je ogen straalden
als suikerspin.

Alles herinner ik mij:
de kus op de brug
bij het duivelsteen.

Alles is weg
een lege stoel blijft.


Geraard van Heusden