Lang vervlogen tijden
Voorbij de koepels
Van Samarkand
Iemand fluistert
Tot de aarde beeft
Hij kan het niet helpen
De stem trilt
Tot aan de bergen
En alles
Komt krakend neer
Waarom is de stem zo krachtig
Doch fluistert niemand
Geraard van Heusden
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Indien ik wil tekenen Zie ik Je gezicht Je dijen Een naakt model Dat ik niet zie Je gezicht schijnt Je dijen schijnen ...
-
De dobbelsteen Bereikt veel meer Dan een dode soldaat Tussen twee kogels Weet iedereen Dat hij mist Een glimlach Om ...
-
De trein schokt wat na. Naast mij tracht een lange man zijn benen in een goede houding te leggen. Zijn voet haakt hij onder zijn knie en dan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten