Alles draait rond perceptie
Enkel door te zien/voelen/horen van wat ons omringt weten we waar we zijn, wie we zijn, wie de anderen zijn
En als we nu eens merken dat we niets om ons heen hebben waar we bij horen of gelukkig kunnen bij zijn
Dan moeten we weg gaan ; andere dingen percipiëren ; of dezelfde dingen anders percipiëren
Dus onze perceptie aanpassen.
De enige manier is hypnotica of hallucinogenen en als die geen succes bieden, geven ze toch het voordeel dat de geest die me wegdrijft van de wereld vroeg of

laat vernietigd (syndroom van korsakof, dementia praecox) is

Ik behoor blijkbaar bij de groep van mensen die altijd alleen zullen zijn en nooit een gidsende of strelende hand zullen vinden. Ik moet dus zorgen voor mijn

eigen wereld.
 Ik kan me onderdompelen in de bestaande fantazy (films, boeken, religie) maar meestal zijn die zo kinderachtig en ondoordacht (zoals Wicca of

Elffantazy) en de meeste “heroes” zijn zo’n sulletjes (cf Harry potter) of moeten weer eens de wereld redden en hebben dus geen tijd voor belangrijke dingen

zoals rutig geluk
 Ik kan me richten tot de nieuwe werelden de virtuele onwerkelijkheden maar dan zijn erzoveel andere zintuigen (geur, tast, half gezicht) die niet

voldaan worden. De Perceptie vna de onwerkelijkheid zal dus blijven bestaan tot we de totale virtuele wereld kunnen binnentreden (Avalon, lawn mayer man)
 Ik kan me richten tot de tabletop fatazy

Terugkomend op de gehele redenering kan ik enkel me keren tot de virtuele werelden via computer of via chemie