Boterhammen smeren is een alledaagse bezigheid. Ze verloopt niet zonder
problemen. Ik kocht een heerlijk vers broodje, gesneden. En dan begon
het. Ik haalde de smeerkaas en de paté uit de ijskast en de sla als
versiering. Ik weet niet wie de verpakkingen tekent. Maar de aangeduide
openingsklep van de paté in blinkende plastiek was de enige plaats waar
de plastiek hard gelijmd was. En dan pruts je met vingers, tanden en
messen gedurende een kwartier. Het ging om een dergelijke verpakking
die weer gezond sluit. Sluiten misschien wel maar openen.
Uiteindelijk opent zich de paté. Natuurlijk scheurt het plastieken
hoesje dat weer moet sluiten. Nu de zaak nog op het brood krijgen. Ik
neem een kwartje en begin te smeren. Het brood plakt is zeer breekbaar
en scheurt. Ik smeer dus de plank en niet het brood dat zich ergens in
een hoopje op het einde van het smeercircuit opstapelt.
Ik ben maar niet begonnen aan de boterham met smeerkaas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten