de stad schreeuwt
het klinkt in mijn oren
bij avondval
hongerig en wild
vol bloed
als een bijtende tijger

schichtige schimmen
vluchten
van boom tot boom

nu komen
de maangezichten
en de vluchtelingen

weinig goeds in hun aard

haastig vluchtig
naar huis
en sluit de deur

iedereen valt iedereen aan

Geraard van Heusden