al is het zomer
Doch vallen de bladeren
de boom aan mijn graf
is dood
vergiftigd
door onze scheiding
en lang reeds
zingen satyrs treurliederen
en vloeien de tranen
van witte dryades
Het was ik niet
Het was jij niet
we waren weg
van elkaar
Het is niemands schuld
doch mis ik je
Doch vallen bladeren
over mijn graf
en niemand
komt snikken
Geraard van HEusden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten