“Dames en heren ; De innerlijke psyche van de mens is een ingewikkeld onontgonnen terrein. Wie weet wat onze reis ons brengen zal ?”

Een koude oktoberochtend in de oude gebouwen. De wind en de regen rommelen aan de ijzeren vensters. Ieder zit op tweeplaatsen: één voor zichzelf en één voor mantel, boekentas en paraplu.

Je had nooit gedacht dat hij, jongeheer professor (juridisch expert in psychotica) later in het nieuws zou verschijnen.

Martine Tanghe wrijft het haar uit haar ogen. “Deze ochtend is XXX opgepakt en voor de onderzoeksrechter verschenen. Hij wordt als vermoedelijke dader genoemd in de sadistische moord aan de seniorenclub in XXX”

Iedereen versteld. Ja, vooral wij, zijn studenten. Van hem hadden we het nooit verwacht. Van die andere wel. Die stond al lang  ervoor bekend dat hij studentinnen onderscheiding gaf in ruil voor gepaste diensten. Maar de prof psychopatica nooit !!

De één vergrijpt zich aan studentinnen, de andere vermoordt ze. Wat rest er nog? Een kannibaal zoals de bewaker van het forensisch instituut ?

Zover ben ik nooit gegaan.