ik moet schrijven
ik ben herdoopt in letteren
aan mijn linkerhand wacht blijzijde na bladzijde
de pen is ter rechter zijde
uit de schede geslopen

inkt
strompelt door mijn aderen
en hakt zich snijdend een weg

de voorpagina
is arrogant gestreeld
al even belangrijk
dan mijn eenzaamheid

de penseel dwingt tot rust
wij fluisteren elkaars verhaal
geen keuze is toegelaten

zij marcheren weg
dragers van mijn vruchten
en nu
is de mozaïek aan beurt
hoewel we een vlottere pen hebben

trap op trap af
en alles moet geoefend
taal, letters, pols

wat brengt meer ?

Geraard van Heusden