de wind
(gisteren nog zo woest)
zweeft slaperig
tussen het Alijn en het Kanon

niemand weet
wanneer de winter komt
dus ligt
nomade bij nomade
onder de stadshal
te wachten

wachtend tot de dag
dat de Xmas-blues vergeten zij

We wachten
tot de eerste
midzomerdroom

Geraard van Heusden